Με αφορμή την πατημασιά της προηγούμενης ανάρτησης, νομίζω πρέπει να δώσουμε πάτημα ώστε να ακουστεί και η άλλη όψη του φεγγαριού... Αυτή, η σκοτεινή, η δυσθεώρητη, αυτή που έχει ευχή και κατάρα να ζει μονάχα στη φανταστική πλευρά του νου μας.
Αυτή που αναρωτιέται: "πού πατώ";
"Όλο ταξιδεύω"
Στίχοι: Γιάννης Ζαρκαδούλας
Μουσική: Πάνος Ράπτης
Ερμηνεία: Μαρία Παπανικολάου
Όλο ταξιδεύω
και περνάει απ’ το παράθυρο η ζωή.
Κάποτε θα μοιάζει ψέμα,
πότε φτάσαμε ως το τέρμα
και δεν κάναμε ακόμα την αρχή.
Όλο κάτι ψάχνω
στο μπαλκόνι
τ’ απογεύματα όταν βγω.
Τι `ναι αυτό που με κρατάει
κάθε μέρα που περνάει
κι ας μην ξέρω τι γυρεύω πού πατώ.
Κι όλο δεν πιστεύω
πως την άκρη δε θα βρεις να ξαναρθείς.
Δεν θ’ ανοίγω σε κανένα
και θα περιμένω εσένα
να γυρίσεις απ’ την πόρτα το κλειδί.
Κι όσο θα κοιμάμαι μόνη,
τ’ όνειρό σου θα ζυγώνει
στα κρυφά
μια λέξη πάλι να μου πει.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου