Ε, όχι πια! Δεν ανέχομαι τέτοια προσβολή! Προχτές, σε ένα μπαρ, μια γυναίκα ισχυριζόταν ότι το ποτό Baileys που πίνω είναι γυναικείο ποτό! Δεν μπορώ να καταλάβω τα κριτήρια κάποιων ανθρώπων και την ευκολία τους να κρίνουν!
Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να δηλώσεις το φύλο σου και κατ' επέκταση το είναι σου, μέσα από τη γεύση του ποτού σου; Γιατί δηλαδή η αρρενωπότητά σου πρέπει να περάσει για να δηλωθεί μέσα από τους πικρούς και σιχαμένους δρόμους ενός ουίσκι ή μιας άλλης πικρόχολης πόσιμης μαλακίας; Και γιατί αντιθέτως η θηλυκότητα πρέπει να περνά μέσα από πιο γλυκούς δηλωτικούς δρόμους;
Μήπως γιατί ο άντρας θέλει να εκφράσει ότι αντέχει στα σκληρά, πικρά και άγευστα, μέσα από μια επιδειξιομανιακή ερωτική διάθεση του τύπου: "κατεβάζω δυο μπουκάλες ουίσκι και πηδώ και δέρνω γιατί είμαι άνδρας και το κέφι μου θα κάνω και όταν καπνίζει ο Λουλάς εσύ δεν πρέπει να μιλάς!" και άλλα τέτοια ωραία, ενώ η γυναίκα υφαίνει σαν άμυνά της ένα γλυκό πέπλο με το οποίο προσπαθεί όχι μόνο να ευχαριστηθεί αλλά και να μαγνητίσει; Μήπως γιατί έχουμε συνδυάσει την φυσική ρώμη του άνδρα και την συνακόλουθη αντοχή του σε κακουχίες, με ανάλογες κοινωνικές συνήθειες που θα δηλώνουν -για να μην πω, θα επιβεβαιώνουν- ότι όντως είναι άνδρας και αντέχει στα σκληρά; Και αντίθετα, μήπως γιατί έχουμε συνδυάσει την φυσική αμυντική στάση της γυναίκας με μια πιο γλυκιά, βελούδινη και ντελικάτη αίσθηση;
Ο άντρας λοιπόν ο σκηρός και η γυναίκα η γλυκιά; Ο άντρας αυτός που αντέχει στα άσχημα και στα πικρά, ενώ η γυναίκα αυτή που συνυφαίνεται με τα ωραία της ζωής;
Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω! Όλα αυτά δεν είναι τίποτε άλλο, παρά προσπάθειες να δηλωθεί το φύλο μας, μέσα από μια ανασφάλεια μήπως ο άλλος δεν πιάσει το μήνυμα... Για αυτό αντιδρώ και εξίσταμαι, γιατί τα θεωρώ γελοιότητες, δηλώσεις αδυναμίας και όχι δηλώσεις δύναμης. Και σε αυτό πατούν όλοι οι "μάγκες" μαγαζάτορες και αγνώστου υποστάθμης (όπως έλεγε και μια μορφή) μπαράκηδες που σου πουλούν ξύδια, πετρέλαια και ένας θεός ξέρει τι άλλα χημικά, που εσύ τους πληρώνεις αδρά την ευκαιρία που σου παρέχουν να αυτοεπιβεβαιωθείς σαν ύπαρξη! Αν κάποιος θέλει να στείλει ένα μήνυμα στο έτερο φύλο, ας μην το περάσει μέσα από το σερβιτόρο, αλλά ας βρει το σθένος να πάει κατευθείαν και να πει: "μου αρέσεις", κρατώντας αφενός ο "αρσενικός" τη σκληράδα του για τα πραγματικά δύσκολα και πικρόχολα αυτής της ζωής και αφετέρου η "θηλυκιά" την γλυκάδα της για τις στιγμές που ακολουθούν μετά μια έντονη διαφωνία... Τα πράγματα είναι απλά: και οι δυο αποζητούν την ζεύξη. Γιατί να μην προκύψει όμως μέσα από πραγματικά ποιοτικούς, εύγευστους και ευχάριστα απλούς τρόπους;
Κύριοι και κυρίες μου: σπάστε τα κοινωνικά σας δεσμά γιατί αλλιώς θα σας σπάσουν αυτά και θα σκοτωθείτε!
"Εκείνη"
Στίχοι, Μουσική, Ερμηνεία:
Δεληβοριάς Φοίβος
Στίχοι, Μουσική, Ερμηνεία:
Δεληβοριάς Φοίβος
Μέσα από αυτό το παράδειγμα αρχίζω να καταλαβαίνω την βασική ιδέα ενός μαθήματος στη σχολή, που ισχυρίζεται ότι το φύλο δεν ακολουθεί τα βιολογικά χαρακτηριστικά μας, αλλά είναι ένα κοινωνικό κατασκεύασμα. Δεν υπάρχει από μόνο του το φύλο, αλλά δημιουργείται μέσα σε συγκεκριμένο κοινωνικοπολιτισμικό έδαφος. Η διαφοροποίηση άρρεν και θήλυ σε βιολογικό επίπεδο, δεν έχει καμία μα καμία σχέση με την κοινωνική διαφοροποίηση άρρενος και θήλεως ή αν θέλετε, με αυτό που ονομάζουμε άνδρας και γυναίκα, όροι δηλαδή που αποκτούν σημασία μόνο μέσα σε κοινωνικό πλαίσιο. Πρόκειται απλά για μια σύμπτωση, αποτέλεσμα της ευκολίας -για να μην πω της ευτέλειας- με την οποία δημιουργεί συμπεράσματα και βάζει ταμπέλες ο ανθρώπινος νους.
Αρκετά όμως! Ώρα για ένα παγωμένο Baileys...
Με τις υγείες σας! Χικ...
Υ.Γ.: Και όπως λέει και ένα κρητικό άσμα: "...άντρας λογάται όποιος μπορεί να σκύφτει το κεφάλι όντε πουλούν παλικαριές και εγωισμούς οι άλλοι..."
