Γυρίζοντας από μια ακόμα διακομιδή,
όταν η κούραση είναι πια πολλή,
και η μνήμη τα πεπραγμένα
της απερχόμενης χρονιάς αναπολεί,
η σκέψη, κάνει τα πάντα μπερδεμένα
με σκοπό να φανεί μια καινούργια ανατολή...
Χτίζει στα ερείπια όνειρα,
δίνει στα πέτρινα πνοή,
τα φαντάσματα μοιάζουν όμηρα,
και οι καπνοί χαρίζουν
-αντί να παίρνουν- τη ζωή...
Ω, Φύσις μαγική και αστραφτερή
στου νου μου το γυαλί
αντιφεγγίζεις θαύματα κι οράματα
για της νέας χρονιάς τα πράματα...
(από τα φουγάρα της Πτολεμαΐδας, λίγες ώρες πριν...)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου