Πλέον έχω χάσει την πεθυμιά μου να γράφω... Όχι, γιατί δεν μου αρέσει να γράφω ή να εκφράζω αυτά που σκέφτομαι, ούτε γιατί μου τελειώσανε τα ερεθίσματα και η καθημερινή θεματολογία. Μα κυρίως γιατί βλέπω πως ό,τι και αν πω ή σκεφτώ ή προσπαθήσω, σε τούτη τη χώρα, τίποτα δεν αλλάζει... Απελπισιά, σκέτη.
Μιζέρια, γκρίνια, παντελής έλλειψη επικοινωνίας και ανύπαρκτη διάθεση για δημιουργικότητα, κυριαρχούν. Ελάχιστες εξαιρέσεις, μας κρατούν ακόμα ζωντανούς. Στου βούρκου μέσα τα νερά, ποια γλώσσα μου μιλάνε; λέει το τραγούδι...
Μια πρόχειρη εξήγηση του φαινομένου:
Αν ο άνθρωπος διαφέρει βιολογικά από τα άλλα είδη, είναι επειδή έχει ιδιαίτερους γονιδιακούς τόπους στο γονιδίωμά του, που φιλοξενούν θέσεις ικανές να παράγουν τα εργαλεία του λόγου. Προ 15ετίας, βρέθηκε ένα από τα ισχυρά γονίδια του λόγου. Αυτό όμως, δεν αρκούσε για να κάνει τον άνθρωπο να αρχίσει να μιλάει. Ένα εργαλείο μόνο του, δεν αρκεί για αρχίσει να δουλεύει. Χρειάζεται κάτι ακόμα: η ΑΝΑΓΚΗ. Για τον ανθρώπινο είδος, αυτή η ανάγκη ήταν να δημιουργούν περισσότερα με λιγότερο κόπο και λιγότερο φόβο! Και αυτό, θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα (και τελικά Ιστορία) μόνο αν ο πρωτόγονος άνθρωπος κατέβαινε από τα δέντρα και συνερχόταν σε κοινωνίες... Η ανάγκη να πετύχει πιο πολλά με μεγαλύτερη ασφάλεια, ήταν αυτή που έσπρωξε τους ανθρώπους να είναι μαζί. Αυτό το "μαζί", δηλαδή η ίδια η "κοινωνία" ώθησε τη γλώσσα να είναι το προεξάρχον εργαλείο στην μεταξύ τους αλληλεπίδραση και έτσι γεννήθηκε η "επικοινωνία" των ανθρώπων. Η κοινωνία λοιπόν, γέννησε την επικοινωνία (κάτι, που είναι "επί" της κοινωνίας) και αυτό το "μαζί" γέννησε όλον τον γνωστό πολιτισμό, στον οποίο εξάρχουσα θέση είχε και έχει η γλώσσα.
Άρα, συνοπτικά, αν θέλαμε να χαρτογραφήσουμ την πορεία του ανθρώπου μέχρι τα σήμερα, θα ήταν η εξής: ΑΝΑΓΚΗ-->ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΑΝΑΓΚΗΣ-->ΔΙΑΘΕΣΗ ΓΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ-->ΔΙΑΘΕΣΗ ΚΑΙ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΓΛΩΣΣΑ-->ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Αν αναρωτιέστε -και εσείς και εγώ- γιατί σήμερα ετούτη η χώρα που πατούμε ΔΕΝ λειτουργεί, τότε ίσως πρέπει να δούμε τα πράγματα προς τα πίσω και να παρατηρήσουμε το εξής: κανείς δεν έχει σήμερα διάθεση για επικοινωνία (πηγαίνετε σε μια δημόσια υπηρεσία - για παράδειγμα στη ΔΟΥ ΧΟΛΑΡΓΟΥ-ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ που πήγα εγώ προχτές- και θα καταλάβετε) και κανείς δεν σας μιλάει εύκολα. Οι άνθρωποι έχουν πάψει πλέον να μιλάνε μεταξύ τους και να εκφράζονται. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην υπάρχει διάθεση να λειτουργεί η κοινωνία (ο καθένας για το σπιτάκι του και το τομάρι του ενδιαφέρεται), άρα σαν αποτέλεσμα δεν συνειδητοποιεί κανείς τις κοινές ανάγκες που υπάρχουν γύρω μας (που αν δεν τις αντιμετωπίσουμε, η απειλή του γείτονα σήμερα, θα γίνει αύριο απειλή στο δικό μας σπίτι, όπως ο πρόσφυγας του σήμερα μπορεί να δώσει τη θέση του σε μας ως αυριανούς πρόσφυγες από τη δική μας χώρα). Αποτέλεσμα; Όχι μόνο, δεν συνειδητοποιούμε τις πραγματικές μας ανάγκες, αλλά μας έχουν ψεκάσει με αμέτρητες άλλες ψεύτικες και σκοτεινές ανάγκες (όπως αυτή της BLACK FRIDAY που ξημερώνει σε λίγες ώρες). Δείτε λοιπόν, ολόκληρη την εικόνα: ΑΔΙΑΘΕΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΓΛΩΣΣΑ-->ΑΔΙΑΘΕΣΙΑ ΓΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ-->ΜΗ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ / ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΟΣ ΜΕ ΨΕΥΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ-->ΜΗ ΑΝΑΓΚΕΣ
Αν όμως, δεν ικανοποιούνται οι ανάγκες μας -σε βιολογικό και πνευματικό επίπεδο- τότε όχι μόνο, δεν υπάρχει πολιτισμός, μα διακυβεύεται και το ίδιο το οικοδόμημα της ΖΩΗΣ.
Αν λοιπόν, η εξέλιξη και η βιολογία τράβηξαν τη ΖΩΗ προς τη μια κατεύθυνση, σήμερα ο άνθρωπος με τα κατορθώματά του, διαγράφει την ακριβώς αντίθετη πορεία (και μαζί, διαγράφει και όλα του τα μέχρι τώρα επιτεύγματα).
"Δε σου μιλώ με τη μιλιά"
Στίχοι-Μουσική-Ερμηνεία:
Θωίδου Μαρία
"Ελπίδα"
Στίχοι-Μουσική-Ερμηνεία:
Παντελής Θαλασσινός
Στίχοι-Μουσική-Ερμηνεία:
Θωίδου Μαρία
"Ελπίδα"
Στίχοι-Μουσική-Ερμηνεία:
Παντελής Θαλασσινός
