Ας έχετε τα φλουριά σας...

Ακούς το αηδονάκι...;

Έρχεται από πολύ μακρυά...

Ή μήπως από πολύ κοντά...;

Έρχεται πάντως, το ακούς...;

Άνοιξε σε παρακαλώ τα αυτιά σου και άκου...

Άνοιξε σε εκλιπαρώ την ψυχή σου και βάλτο μέσα...

Άκου το, άκου το...

Άχου το, άχου το...

Κελαηδά το κακόμοιρο...

Απαλά, σιγανά και ταπεινά, φωνάζει...

Φωνάζει για τα μεγάλα αυτού του κόσμου...

Για τα μεγάλα εγκλήματα...

Για τα μικρά αναστήματα...

Για τα ανύπαρκτα διακαιώματα...

Για τα υπαρκτά σωματικά συναθροίσματα...

Που βουλιάζουν στη σαπίλα της ματαιοδοξίας...

Και χάνονται απ' της Ιστορίας τα όμματα...

Άκου το αηδόνι...

Σε παρακαλώ...

Σε εκλιπαρώ...

Άκου το...

Άνοιξε την καρδιά σου και μπας το μέσα...

Τώρα που κρυώνει...

Τώρα που το κελάηδισμα

βραχνιάζει και τελειώνει...

by astromonos

"Τι καλά το λέει τ' αηδόνι"

Παραδοσιακό Θράκης

Ερμηνεία:

Κεχαγιόγλου Χρυσούλα

Σταυριανουδάκη Μαρία

Μέτσικα Χριστίνα

Που ’σουν εψές λεβέντη μου 
Κι αντιπροψές καλέ μου 
Τι καλά το λέει τ’ αηδόνι 

 Εψές ήμουν στους ουρανούς 
Κι αντιπροψές στους Άγιους 

Τον Άγγελό μου φίλευα 
Και τον Χριστό κερνούσα 

Και την κυρά την Παναγιά 
Την επαρακαλούσα 

Για να μου δώσει τα κλειδιά 
Κλειδιά του Παραδείσου 

Ν’ ανοίξω τον Παράδεισο 
Να μπω να σεργιανίσω 

Να δω που κάθονται οι φτωχοί 
Που κάθονται οι αρχοντάδες 

Στον ίσκιο κάθονται οι φτωχοί 
Στον ήλιο οι αρχοντάδες 

Και τους φτωχούς παρακαλούν 
Και τους παρακαλούνε 

Δώστε φτωχοί τον ίσκιο σας 
Και πάρτε τα φλουριά μας 

Ας έχουμε ‘μεις οι φτωχοί τον ίσκιο μας 
Και ας έχετε τα φλουριά σας