50 επιλογές φύλου ?



Η Ανθρωπολογία είναι μια επιστήμη που εξυμνεί τη διαφορετικότητα, που εξηγεί το ξεχωριστό, που ρίχνει φως και δίνει χώρο στο ιδιαίτερο. Η ατομικότητα προστατεύεται ως συστατικό στοιχείο της κοινωνίας, την οποία καθορίζει, μα και ταυτόχρονα, καθορίζεται από αυτήν.

Ο πλουραλισμός είναι πυλώνας της Ανθρωπολογίας. 

Ο πλουραλισμος όμως, χωρίς όρια;

Εγώ, θα ρωτούσα, ο πλουραλισμός χωρίς όργια;


Τι εννοώ. Η Ανθρωπολογία κατά βάθος, μέσα από την πολυεπίπεδη και πολυσχιδή ανάλυση και εξήγηση της συμπεριφοράς του Άλλου, νομίζω σε βάζει μπροστά σε μια διαπίστωση:

"Όλοι έχουν δίκιο και όλα δικαιολογούνται με κάποιον τρόπο". 

Με αυτόν τον τρόπο όμως, χάνεις το δικό σου το δίκιο, (αν ποτέ το είχες βρει βέβαια!). Αν όλοι δηλαδή, έχουν δίκιο, εσύ ποιον να πιστέψεις, ποιον να προασπίσεις, με ποιον να συμπορευτείς; Ο Εαυτός σου, τι θέση κατέχει ανάμεσα στους Άλλους Εαυτούς;

Έτσι, ο συλλογισμός σου, αναγκαστικά καταλήγει στο ίδιο το... Χάος! Δεν ξέρεις από πού να το πιάσεις, και προς τα πού να το πας. Τελικά, παραδίνεις το πνεύμα σου στη δίνη των καιρών και αφήνεις το σώμα σου να συγκρούεται με τα άπειρα σωματίδια που το πυροβολούν καθημερινά, συνειδητά ή ασυνείδητα...

Η Ανθρωπολογία, είναι μια πλωτή επιστήμη, χωρίς άγκυρες, που βολοδέρνει, εκεί ακριβώς που ο άνθρωπος κολυμπά στο βυθό της ψυχής του, αμέριμνος, γυμνός, χωρίς σωσίβιο... Η Ανθρωπολογία, νομίζω είναι καταδικασμένη και αυτή να αποδέχεται καταστάσεις, όπως το μυαλό του ανθρώπου τόσο καλά έχει μάθει μέσα από την εξέλιξη, τόσα χρόνια να κάνει...

Τι γίνεται όμως όταν αυτή η εξέλιξη, σε οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια, εκεί από όπου ξεκίνησες, δηλαδή στο ίδιο το... Χάος; Τότε, νομίζω μιλάμε για (αυτό που στα μαθηματικά λέγεται) ταυτόσημο, και  δεν είναι άλλο από ό,τι γεννά την ταυτότητα, τη βασική εκείνη έννοια δηλαδή που βρίσκεται στο επίκεντρο της Ανθρωπολογίας...


Εξάλλου, 

Χάος ει και εις Χάος απελεύσει...


Τι να μας πει παραπάνω το φατσοβιβλίο (Facebook) δηλαδή;