Επειδή τίποτα δεν είναι χωρίς εξηγήσεις, αλλά και τίποτα χωρίς παρ-εξηγήσεις, δεν υπάρχει τίποτε άλλο παρ' εκτός της φαντασίας για να γεφυρώσει τις αποστάσεις...
Κάποιος μπορεί να βλέπει στην εικόνα που του παρουσιάζεται μια εντελώς διαφορετική εικόνα...
Κάτι τέτοιο εξάλλου δεν γίνεται και με τα σύννεφα όταν προσπαθούμε να ξεδιπλώσουμε τους σχηματισμούς τους και τις φιγούρες που σχηματοποιούν;
Εδώ, στα Βόρεια που είμαι, είναι συχνή αυτή η εικόνα ολόγυρα μου...
Όπως επίσης, πολύ συχνή είναι και αυτή η εικόνα ολούθε εδώ στα βόρεια σπιτικά...
Δεν ξέρω τι πιστεύετε, αλλά νομίζω -ανθρωπολογικά σκεπτόμενος (και δεν γίνεται αλλιώς, όσο και αν έχω προσπαθήσει)- ότι τα ανθρώπινα αναπόφευκτα εμπνέονται από τα φυσικά, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα, που τα πρώτα να φαίνονται ότι γεννήθηκαν προαιώνια μαζί με τα δεύτερα...
Βέβαια, υπάρχει και μια άλλη, πιο απλή εξήγηση, οφείλω να ομολογήσω:
"Ο πεινασμένος καρβέλια (με άχνη) ονειρεύεται!"
Όπως, και να έχει το πράγμα, η αναλογία της ευχαρίστησης στη θέαση και των δυο εικόνων είναι αναζωογονητική... Και μένεις άναυδος, χωρίς να βγάζεις άχν-α, καθότι τα λόγια περισσεύουν!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου