Κάποτε ξεκίνησε μια προσπάθεια να σκάψουμε προς τα μέσα μας, τα πολύ βαθιά μας, και έτσι ίσως βρούμε το ν(ο)ήμα που μας συνδέει με το παρελθόν, όχι για να πούμε ότι απλώς βρήκαμε το παρελθόν, αλλά για να μπορέσουμε μέσα από αυτή τη διαδικασία να προσεγγίσουμε με ορθότερους όρους και διεκδικήσεις το μέλλον.
Κάποτε, κάποιοι πήραν τσαπιά και ξεκίνησαν να σκάβουν. Με αγάπη για τα χώματά τους, με ενθουσιασμό μικρού παιδιού, με χαρά ενός αναλφάβητου που μαθαίνει τα πρώτα του γράμματα... Συνέχιζαν να βρίσκουν και να αποκαλύπτουν...
Σήμερα, πολλά χρόνια μετά, η Γης αυτή που την πατούμε, έχει καταγράψει τις πρώτες της λέξεις και τις πρώτες της σελίδες. Πολύ διαφορετικές βέβαια, από εκείνες τις σελίδες στα σχολικά εγχειρίδια.
Ας διαβάσουμε ένα απόσπασμα (λοιπές πληροφορίες εδώ):
1. Τα σχολικά βιβλία και όλα τα συμπαρομαρτούντα αυτών, μιλούν για τους βάρβαρους Δωριείς, που κατέβηκαν από τα βόρια και ισοπέδωσαν κάπου στα 1100 πΧ τους πάντες και τα πάντα. Σήμερα, κάποιοι ίσως έχουν ισχυρές αντιρρήσεις επ' αυτού... Η μόνη κάθοδος που μπορώ εγώ πάντως να διαπιστώσω, είναι αυτή της Αλήθειας... Ποιος άραγε επωφελείται από όλο αυτό;
2. Η παρακάτω εικόνα, απεικονίζει εύρημα στην Αιανή Κοζάνης, που αναπαριστά μια τυπική μακεδονίτικη οικογένεια της εποχής. Αυτή, η εικόνα στολίζει τα σχολικά εγχειρίδια των μαθητών Δημοτικού της FYROM, ως εικόνα των προγόνων τους, και επίσης κοσμεί το Μουσείο του Λούβρου ως απόκτημα της Γαλλίας. Η μόνη εξήγηση που μπορώ να δώσω, είναι ότι κάποιοι χτυπούν τον θεσμό της ελληνικής οικογένειας, ήδη από πολύ παλιά.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου