Στην αρχή βλέπεις τα υλικά να κείτονται ξεχωριστά και το καθένα να έχει το χώρο του, το άρωμά του, την ύπαρξή του. Στο τέλος όμως όλα γίνονται ένα, όλα αγκαλιάζονται, ενώνονται και δημιουργούν κάτι νέο, που συνδυάζει ιδιότητες των εξ ων συνετέθη! Έτσι κάπως, σκέφτηκα, είναι και η ζωή μας. Μέρα με τη μέρα διαμορφωνόμαστε σε κάτι άλλο. Πιο σύνθετο, πιο ωραίο.
Σιγοψινόμαστε με κάποιον έρωτα, δροσιζόμαστε με ένα φιλί ή μια αγκαλιά, μπαίνουμε σε φούρνο που μας εγκλωβίζει και μας λιώνει (αυτός ο φούρνος μπορεί να λέγεται δουλειά), βράζουμε στο ζουμί μας όταν κάτι δεν μας βγαίνει όπως το θέλουμε, πήζουμε στην κούραση και κάνουμε κρούστα τα όνειρά μας, αναζητάμε απεγνωσμένα το αλάτι της ζωής για να νοστιμέψει την καθημερινότητά μας, κάποιες φορές μας βάζουν πιπέρι στο στόμα, ειδικά όταν αναζητούμε τα πικάντικα της ζωής..., κάποιες άλλες φορές σβήνουμε την απογοήτευσή μας στο κρασί, μα πάντα, και αυτό είναι το μόνο σίγουρο στοιχείο της ζωής, αλλάζουμε. Μετουσιωνόμαστε.
Το τι γεύση θα έχει όλο αυτό το ταξίδι εξαρτάται από τον μάγειρα. Και ο μάγειας δεν είναι άλλος από την τύχη και τα γονίδια μας.
Καλή σας όρεξη!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου