Χρειάζεται να ρίξεις σκοτάδι μέσα σου για να κατορθώσεις να διακρίνεις -αν υπάρχει- έστω και την παραμικρή αχτίδα της ύπαρξής σου.
Όσες φορές έχω προσπαθήσει να εκ-λείψω από τα εγκόσμια και από το συμπαντικό στερέωμα, σε μια απέλπιδα προσπάθεια από κάπου να στερεωθώ, πάντα καταλήγω στο ακόλουθο άσμα, που μου το αφιερώνω.
Καλό βράδυ κύριε Ήλιε, καλή αντάμωση σε κάμποσα εκατομμύρια χρόνια όταν και οι δυο μας θα είμαστε πλέουσα αστερόσκονη που θα χρυσαφίζει στα βλέφαρα της κυρα-Πούλιας, όταν τα βράδια θα στολίζεται και θα καλωπίζεται για να βγει σεργιάνι.
"Της Πούλιας" - Μουσική,στίχοι,ερμηνεία: Μ.Πασχαλίδης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου