Καρυωτάκης

Σήμερα κατάφερα να δω και το τελευταίο επεισόδιο της τηλεοπτικής σειράς "Καρυωτάκης". Είναι μια από τις καλύτερες σειρές όσον αφορά την απόδοση μιας ολόκληρης εποχής, το ψυχογράφημα μιας ολόκληρης κοινωνίας, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος και απειλούν ακόμα και την επιβίωσή του και τέλος την ποίηση, που αντιστέκεται απέναντι στην αλλοτρίωση και αποτελεί πύλη διεξόδου από την απόγνωση, το αβέβαιο και το άδικο της μικρής καθημερινότητάς μας.

Τι να πώ... Να πω για τόσους άγνωστους ανθρώπους που πέρασαν από τούτη τη γη και έδωσαν τον δικό τους αγώνα, χωρίς κανείς να τους αντιληφθεί; Να πω για το πόσοι άνθρωποι χάθηκαν από ασθένειες που σήμερα η Ιατρική τις αντιμετωπίζει πολύ εύκολα; Να πω για τον έρωτα που μπορεί και φτερακάει ακόμα και υπό τις πιο δύσκολες και δυσμενείς συνθήκες; Να πω για το τι τραβούσαν οι γυναίκες της εποχής; Να πω για τη διαφθορά που κυριαρχούσε στην ψυχή των περισσοτέρων; Να πω για την τεράστια κοινωνική αδικία που χώριζε τις οικονομικές τάξεις;

Να πω ότι μου έχουν πει πως αν ήμουν ποιητής εκείνης της εποχής θα ήμουν σαν τον Καρυωτάκη...; Δεν ξέρω αν θα πρέπει αυτό να με κάνει να χαίρομαι ή να θλίβομαι.

Δεν ξέρω. Ξέρει μόνο η ποίηση. Ρωτήστε αυτήν.