Χτες ήταν μια όμορφη βραδιά, παρέα με τους Χαΐνηδες, που με φόντο το κάστρο της Μυτιλήνης, μας ταξίδεψαν για μια ακόμη φορά σε μονοπάτια που λίγοι βαδί-ζουν. Νοιώθεις όταν ακούς την μουσική τους, ότι τίποτα δεν τελείωσε ακόμα, ότι κάποιοι αντιστέκονται και παλεύουν με του σύμπαντος τις μυστικές δυνάμεις. Και αυτή η μουσική! Τι ανακάλυψη (προσοχή:όχι εφεύρεση) του ανθρώπου! Τι όπλο, τι γαλήνειο μεταφορικό μέσο για τα ταξίδια του μυαλού...
Εις υγείαν και πάντα να ανταμώνουμε ωρέ παίδες! Εξάλλου η επικοινωνία δεν πρέπει να είναι για χόρταση αλλά για μεζεκλίκι, όπως είπε και ο Αποστολάκης!
Και εκείνο το μαντολινάκι, πώς κελαηδούσε ανέμελο, διαμαντένιο, δροσερεύοντας της καρδιάς την πύρα...
"Ο Ακροβάτης" - Χαΐνηδες
http://www.youtube.com/watch?v=bH6T1wzxqgc
1 σχόλια:
χιχι, όποτε πήγαινα ν'αναφερθώ κ εγώ στη σωτήρια δύναμη της μουσικής, κολλούσα για λίγο... να διαλέξω ανάμεσα σε ανακάλυψη ή εφεύρεση... εντάξει λοιπόν, σιγά μην ήταν κ εφεύρεση (μεγάλη ιδέα έχουμε για τον άνθρωπο χαχα!)
Κατα τ'άλλα, "η επικοινωνία δεν πρέπει να είναι για χόρταση, αλλά για μεζεκλίκι...", τα σέβη μου.
Να τα περνάς πολύ καλά, όπου "περιδιαβαίνεις"... θάλασσα γη κ ουρανό, της Μυτιλήνης!
Σεμίραμις
Δημοσίευση σχολίου