Μύλος όλα!

Ξεκινάς να πας στο χωριό σου, έχοντας προγραμματίσει συγκεκριμένα πράγματα να κάνεις στην άδειά σου -άραγε τι μας προσφέρει το πρόγραμμα στη ζωή μας;- και εκεί πάνω σε μια στροφή, όπου δυο δρόμοι χιάζονται, ένα μικρό παλατζάρισμα του τιμονιού -χωρίς προφανή λόγο-, σε ρίχνει στο δρόμο προς το βορρά, αντί να κατευθυνθείς προς το νότο! Τόσο απλά... Από εκεί και πέρα το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να ακολουθήσεις αυτό το μαγικό σαββατοκύριακο που σου χαρίζει η τυχαιότητα της ζωής (διότι τελικά, σύμφωνα με τον Minsky, το μόνο που κάνουμε είναι να ακολουθούμε το προδιαγεγραμμένον της ζωής μας...). Άραγε μπορείς να το ακολουθήσεις ελεύθερος και απαγκιστρωμένος από κοινωνικά και ατομικά κολλήματα;

Και το ταξίδι ξεκινά. Τέτοια ταξίδια δεν μπορώ να τα περιγράψω αλλιώς παρά με τη μέθοδο της σφηνοειδούς γραφής... Και αν καταλάβει κανείς γράψτε μου!


Πάμε Λάρισα; Εεεε.... Ωπ! Τι έγινε ρε παιδιά; Ρε, πότε θα ωριμάσουμε εμείς; Εγώ για Μολάους ξεκίνησα γιατί με περιμένει μια ντοματόπιτα... Είπαμε Λάρισα ή Λαμία; Μισό να ρωτήσω τον έμπορο ταξί! Μεγάλε, δεν θέλω να αγοράσω ταξί, θέλω να χρησιμοποιήσουμε το ιντερνέτ σου... 3 ανεπιτυχή τηλέφωνα και εγώ να τραγουδώ: "Μία είναι η ουσία, δεν υπάρχει αθανασία". Πάρκινγκ έξω από το ΚΤΕΛ με το που φτάνουμε. Καλά, μας περίμενε η θέση; Γδύσου τώρα και βιάσου. Εισιτήρια μετ' επιστροφής. Για φαγητό μια ανάμεικτη σαλάτα. Στο διπλανό τραπέζι ένας μαστρωπός να εξηγεί τη δουλειά σε μια νεαρά Ρωσίδα, ένσημα, ασφάλεια, υγειονομική περίθαλψη... Βόλτα από ελληνική πλατεία γεμάτη με ξένους. Εδώ έπρεπε να βρίσκεται τώρα και να διαδηλώνει ο Γρηγόρης αν είχε τα @@δια, όχι από το σπιτάκι του. Χρειάζομαι και ένα κούρεμα πλάκα πλάκα. Να, ένα κουρείο: ανδρικό 5 ευρώ! Σειρά μας είναι κύριος 'ντάνξ; Γκρρρρ... Ε; Βλέμμα φονικό! Ποιός από τους δυο θα κουρευτεί; Ευχαριστώ για το κοπλιμέντο πάντως... Με 'γειά! Εδώ έπρεπε να έρθει να κουρευτεί ο Γρηγόρης. Μπάνιο; Μην αγχώνεσαι. Στα ΚΤΕΛ! Είπαμε ρε παιδιά όχι και μπάνιο εδώ μέσα.! Πιάσε το σαπούνι χεριών, κάνει για τα μαλλιά... Μεγάλε, μας βλέπω για τη στενή. Μην την ακούς με 2,5 ευρώ είναι όλα ok! Πράγματι. Πώς δεν μας έκανε πεοθηλασμό η θειά με τα 2,5 ευρώ, έτοιμη ήταν...! Διώροφο λεωφορείο. Θέλετε πορτοκαλάδα, τσάι, coca-cola; Ταινία με την Uma Thurman στο ίδιο μοτίβο (άραγε τυχαίο;): γιατί να προγραμματίζουμε; Περίπτωση υποκριτών άθεων ή περίπτωση ελεύθερων; Φτάσαμε. Κιόλας; Πλατεία Ταχυδρομείου με κάτι βρωμόσκλια, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, κεντρική πλατεία. Κινηματογράφος Βικτώρια. Πάρε λίγο χαλβά φίλε και ευχαριστούμε για τις πληροφορίες. Φως, πολύ πεζόδρομος και ατελείωτη βιτρίνα. Επαρχία ρε γαμώτο! Ster cinema και παλιμπαιδισμός. 7-0 στους αγώνες και ήμουν και ντεφορμέ! 23.40' είμαστε εκεί. στις 00.00' θα γίνει χαμός! Η ώρα 00.15', το φως σβήνει κάποιες στιγμές, οπότε πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τα κυάλια νυκτός. Ο εχθρός από δευτερόλεπτο σε δευτερόλεπτο θα φανεί και θα αφανιστεί! 00.30' δεν ανησυχούμε ακόμα, ο stratego ελέγχει τον πόλεμο. 01.00' κάτι δεν πάει καλά. Τελικά κάθε μάχη είναι ξεχωριστή. Ώρα για τηλέφωνο - 5 αναπάντητες. 01.01' εξαπολύονται τα σκυλιά του πολέμου, οι επίλεκτες ομάδες, ζωσμένες με εκρηκτικά ορμούν στο πεδίο της μάχης. Αποτέλεσμα μηδέν: ο εχθρός δεν είναι εκεί. Ο εχθρός θα έρθει σε λίγα λεπτά. Πράγματι. 01.05' εφάνη! "Πραγματικά δεν έχω αίσθηση, αυτό που ζούμε αν είναι αλήθεια ή παραίσθηση...". Ο στρατηγός ξεκινά για μάχη σώμα με σώμα. Ή αυτός ή ο εχθρός! Σσσσσσ! Ωωωω! Μύλος τραγουδιών ή αλλιώς κιμάς... Όλα μαζί, δεν απολαμβάνεις το κάθε ένα ξεχωριστά. Σε ξενοδοχείο εμείς. Όχι, στο σπίτι. Εντάξει. Στο χαλάκι όμως εμείς. Όχι, στο κρεββάτι. Εντάξει. Πειράζει να βγάλω την μπλούζα μου; Εγερτήριο!! Εγκεφαλικό ο παππούς, άφιξη συγγενών! Και εμείς; Εσείς... για καφέ! Τι ώρα είναι; Ωπ! Η μητέρα σου είναι εδώ. Αφού είπε ότι δεν θα έρθει! Πάμε, στο Σολ. Ένα τόνο πιο ψηλά από το Φα! Χα! "Ρε εσείς πρέπει να γαμάτε και να δέρνετε στην ηλικία που είστε"!! Ώπα βρε Κατερίνα, πώς τα λες έτσι! Νίκο, ξεκόλλα. Το λένε οι γυναίκες. Ναι, αλλά η βάση πού είναι; Η βάση είναι στο Χάος. Απλά κάποτε πρέπει να φρενάρεις. Όταν νοιώσεις την ανάγκη. Πότε; Είπαμε... Όταν νοιώσεις την ανάγκη. Και αυτή η μορφή; Αυτή η θερμοφόρα; Αυτό το πλάσμα; Επιστρέφουμε, φίλος... Την απάντηση θα τη δώσει ο χρόνος, ο παρανομαστής όλων... Ώρα να κλείσουμε τα βλέφαρα και να ακουμπήσουμε στο προσκέφαλο του καθίσματος. Έξω έχει πέσει νύχτα.

Υ.Γ.1: Εκείνο το Avatar 3D δεν θα το δούμε τελικά;
Υ.Γ.2: Επόμενος σταθμός -σίγουρα όμως- η ντοματόπιτα. Αρκετά οι βορινές παρακάμψεις!
Υ.Γ.3: Νικόλα, πολύχρονος! Πάντα τέτοια...

(από stoxasths-photo.blogspot.com/2009/01/blog-post_11.html)

ακριβώς 1 χρόνο πριν!

http://www.youtube.com/watch?v=b_akpDFfsdI&feature=related