Μια ζεστή κούπα τσάι με λίγο γάλα...

Ακούγοντας στο Δεύτερο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας γαλλικά τραγουδάκια, ξέρετε από εκείνα που σου θυμίζουν Edith Piaf σε ασπρόμαυρο φόντο, είπα να φτιάξω ένα ζεστό ρόφημα, έτσι για αλλαγή. Λίγο τσάι για να στρώσει ο λαιμός! Έβαλα όμως και μια μικρή ποσότητα γάλακτος... Σε λίγα λεπτά κρατούσα με τα δυο μου χέρια την ζεστή κούπα, μύριζα τους ατμούς και ρουφούσα τις γουλιές... Αχ, τι απόλαυση, αναφώνησα, και ξάπλωσα στο κρεβάτι, καθώς ο νους μου άρχισε να τρέχει στους δρόμους του Παρισιού, της Μονμάρτης...!

Ξέρετε... όλες αυτές τις μέρες που έπρεπε να μείνω μέσα, ανακάλυψα αρκετές μικρές απολαύσεις, που τρέχοντας στον διάδρομο των βιαστικών ζωών μας, τις προσπερνάμε πολλές φορές. Είναι αυτός ο χρόνος, ή πιο σωστά, αυτή η αντίληψη που έχουμε για το χρόνο που δεν μας αφήνει να κολυμπήσουμε ελεύθεροι στις θάλασσες του ουρανού.

Αυτό που ένοιωσα τελικά, είναι πως η πρόοδος δεν είναι να πηγαίνεις ένα βήμα μπροστά, αλλά ένα βήμα πίσω... Διότι μόνο αν πάμε ένα βήμα πίσω θα διευρύνουμε το οπτικό μας πεδίο και θα χωρέσουμε μέσα σε αυτό πιο πολλές εικόνες, πιο πολλές πληροφορίες. Αν πάμε ένα βήμα πίσω θα μάθουμε πιο πολλά. Αλλά για να πάμε ένα βήμα πίσω και να αλλάξουμε την κατά-σταση, πρέπει πρώτα να αλλάξουμε στάση. Για να δούμε ποιός είναι καλός στις αλλαγές λοιπόν...

"Milord" - Edith Piaf



(από http://www.youtube.com/watch?v=XBW-UEbOfyQ)

Υ.Γ.: Κοίτα να δεις που μια ζεστή κούπα τσάι με λίγο γάλα κάνει καλό σε λαιμό αλλά και σε μυαλό...