Σήμερα οίδα



Αυτά που πέρασα τις τελευταίες πέντε μέρες μοιάζουν πάρα πολύ με τις πέντε μέρες που βίωσα πριν ένα μήνα περίπου στο Βέλγιο. Τα μάτια μου είδαν τόσο πολύ φως, τα αυτιά μου σαγηνεύτηκαν από τόσο πολύ μελωδία, το μυαλό μου πλημμύρισε από τόσο πολύ σκέψη, οι νύχτες μου θυσίασαν τον ύπνο τους για τόσο πολύ ζωντάνια... Με λίγα λόγια, τόσο πολύ πυκνότητα, ποιότητα και ένταση ζωής!

Αυτή η "αίσθηση" συμπυκνωμένης ζωής που γεύτηκα έχει τρεις πιθανές εξηγήσεις:

1. Ή πράγματι έγιναν τόσα πολλά σε αριθμό και συχνότητα.
2. Ή η αίσθηση που έχω για τον χρόνο διεστάλη και χώρεσαν τόσα πολλά.
3. Ή εγώ έδωσα σημασία και αξία σε πράγματα και καταστάσεις που υπό άλλες συνθήκες θα άφηνα να με προσπεράσουν χωρίς καν να αντιληφθώ.

Σε τέτοιες περιπτώσεις για να περιγράψω αδρά τι πέρασα, καταφεύγω στην μέθοδο των σημάτων Μορς, όπως τότε που προσπάθησα να περιγράψω στο Βέλγιο τι γινόταν... Κωδικοποιημένα νοήματα μέσα από ελάχιστες λέξεις. Συγχωρέστε με αν δεν καταλαβαίνετε γρι... Ούτε και εγώ καταλαβαίνω πολλά, παρ' ότι βίωσα μεγάλες συγκινήσεις τις τελευταίες μέρες και νύχτες!



Ζουμπούλι. Μάκης. Μουσικός όχι τσουτσέκια. Παθιασμένο δόσιμο στην τέχνη. Τραγούδι μέχρι βραχνιάσματος, όπως λέμε ζωή μέχρι θανάτου. Στέλιος, πού σε ξέρω, πού σε ξέρω...; Μαύρα μάτια, μαύρα φρύδια, κατσαρά μαύρα μαλλιά. Κομμάτια την επαύριο. Όλοι Δευτεριάτικα σταβώνουν...; Δεν θέλω να κάνει γείωση. Μαράκι, προσπάθειες για συνοικέσιο. Κουντουρουδιά, γλυκό, απόλαυση, αγνάντεμα, ηρεμία, προμάντεμα, το Καρπούζι, καφέ δίπλα στη θάλασσα, οι Ευρωπαίοι και Εμείς, η ζωή εντός Ελλάδος και εκτός Ελλάδος, σταυρός του Νότου, Φάνης, εφάνης. Πανελλήνιον, γλυκό, σκύλος, χάδι, κασκόλ και περατζάδα, κασκόλ με το σκυλίσιο άρωμα γύρω από το λαιμό. Κάστρο. Να πιάσουν τον οποιοδήποτε, αλλά όχι τον Λιδάκη. Δεν πρέπει αυτόν. Δημόσιο πρόσωπο. Κομμάτια κομματιών την επαύριο. Ταξιάρχες, πιάτο όλη η περιοχή, πιάτα με θαλασσινά, ο καπετάνιος κάνει οχτάρια ή τώρα μαθαίνει να οδηγάει; Αλλαγή εισητηρίου, ρε Νίκο μετέφερε εδώ τα εκλογικά σου δικαιώματα... Μέιφερ live rock and blues, κοίτα να δεις! Άλλοι παθιασμένοι από εκεί... Ρε φίλε, επαρχία, ποιότητα ζωής όχι αστεία. Βλέπεις άραγε προοπτική; Έτσι, να πονάει... Κομμάτια κομματιασμένων κομματιών την επαύριο. Εφημερία - μπάχαλο ολε! Κομματάκια κομματιών από κομματιασμένα κομμάτια την επαύριο. Ραντεβού στις 9.00 έξω από το Παπαρίσβα. Εκπαιδευτική επίσκεψη στο κέντρο φιλοξενίας ανήλικων αλλοδαπών Αγιάσου. Ένα διαφορετικό σύμπαν! I don't want to be a criminal. Το άσπρο κουταβάκι που δεν το θέλει η μαύρη μητέρα του... ε, αυτό μου θυμίζει "Την καμήλα που δάκρυσε". Θεομήτωρ. Μπράβο. Εγώ απλώς ακουλουθώ, δεν επιλέγω. Τίποτα και κανείς δεν επιλέγει. Μια μικρή βόλτα για να πάρουμε όστρακα, την μηχανή και τις σκέψεις κάμποσων που δεν μας αφήνουν. Ιαματικά λουτρά + bonus. Με λένε Ελένη, αλλά με φωνάζουν Μάγια. Βγάλε τα ρούχα σου και ξάπλωσε. Και πόσο να έχει δηλαδή; Τσάμπα, θέλω να έχει. Κρεββάτι και Κώμα. Πρωινό ξύπνημα. Καπάκι για ψάρεμα. Πάλι πάλη, με ένα χταπόδι αυτή τη φορά, που τα σκάγια με βρήκαν στη μάπα αυτή τη φορά. Καλά να πάθω. Αστροπαρατήρηση, Ουρανός, Δίας, Πούλια και όχι Μικρή Άρκτος άσχετε! Σείριος, α-Κενταύρου. Απόλαυση. Μνήμες και ορέξεις ξύπνησαν... Κομμάτια από κομματάκια κομματιών που ανήκουν σε κομματιασμένα κομμάτια... Όταν τέμνεσαι σε τόσα πολλά κομματάκια, αντιλαμβάνεσαι τι μπορεί να περιέχεις. Σε οριακές καταστάσεις, σε καταστάσεις lim δηλαδή, αντιλαμβάνεσαι το μέγεθος μιας ιδέας, μιας σκέψης, ενός ερεθίσματος. Εφημερία την επαύριο. Ώρα για ύπνο.

Συμπέρασμα ένα: μηδενική ανοχή στη διαφορετικότητα ή μηδενική αντοχή στη διαφορετικότητα...;




"Ανάθεμα τον αίτιο"
Παραδοσιακό Αγιάσου Λέσβου
(Διασκευή Στέργιου Κώττα)
Ερμηνεία: Δέσποινα Κλεισιάρη



(από http://www.youtube.com/watch?v=oti2uJdpMcI)




"Αυτές οι ξένες αγκαλιές"
Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Ηλίας Ανδριόπουλος
Ερμηνεία: Άλκηστις Πρωτοψάλτη



(από http://www.youtube.com/watch?v=t9dHOpOOGwA)



"Αυτή η νύχτα μένει"

Στίχοι, Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης

Ερμηνεία: Δήμητρα Παπίου


(από http://www.youtube.com/watch?v=s2g5Xr3xE1c)



"...ήρθαν στον κόσμο ξένοι και καταδικασμένοι, να ζήσουν έναν έρωτα επίγειο..."




Οίδα

Σήμερα είμαι χαρούμενος! Σήμερα είδα!

Από το πρωί κάτι μέσα μου χτυπούσε,

ήθελε να λευτερωθεί.

Μην ήταν κανένα όνειρο που δεν πρόλαβε να σβήσει;

Μην ήταν οι κραυγές των παιδιών που παίζαν ψες

και συνεπήραν το μυαλό μου σε ταξίδια παρελθοντικά;

Μην ήταν το φως της Αχάτας που λειαίνει τα βοτσάλια;

Μην ήταν τα δάκρυα που γεύτηκα από τα όρη της Καρπάθου;


Σήμερα είμαι χαρούμενος! Σήμερα είδα!

Η περιπλάνηση της νύχτας και η θόλωση του νου

περιπλέκουνε τα πράγματα, αυξαίνουν τους προβληματισμούς.

εκεί όμως πάνω στης ύλης τον ξέφρενο τον ρου

αν έχεις λόγο άρθρωσε και διαφοροποιήσου απ’ τους πολλούς


Σήμερα είμαι χαρούμενος! Σήμερα είδα!

Σήμερα έψαξα για πολλοστή φορά εντός μου

αλλά πρώτη φορά είδα φως!

Σήμερα δεν είμαι στο ταξίδι μοναχός μου

σήμερα είναι πλάι μου και ο εαυτός!


Σπόα Καρπάθου, 10/5/08

Λίγο πριν βασιλέψει ο ήλιος


by astromonos