Περιμένεις την κατάλληλη στιγμή, ετοιμάζεσαι ψυχολογικά, ίσως έχεις μείνεις ξάγρυπνος αρκετές ώρες για αυτήν τη στιγμή, βρίσκεις το κατάλληλο δόλωμα, το αγκιστρώνεις περίτεχνα στο αγκίστρι και ξεδιπλώνεις την πετονιά για να πιάσεις την κυρά... Όλο το περιβάλλον και οι συγκυρίες, εν τω μεταξύ, προμηνύουν για μια υπέροχη ευκαιρία! Λιακάδα, καθαρός ουρανός, δροσερό αεράκι...
Περιμένεις, περιμένεις, περιμένεις...
Και ξαφνικά!!! Τσιμπάει η ομορφούλα! Και τότε αρχίζει το παιχνίδι! Τραβάς, τραβάς, αγωνιάς μα ξανατραβάς, και δώστου τράβηγμα και ξαναμανά τραβάς, άντε λίγο ακόμα πιο κοντά, ένα βήμα πιο κοντά -να σου πω δυο λογάκια από κοντά βρε παιδί μου, μη φεύγεις!-, αυτή αντιστέκεται σθεναρά θα έλεγα, κάνει πως δεν θέλει μα κατά βάθος θέλει, το παίζει δύσκολη, εσύ βάζεις όλη σου τη μαεστρία, αυτή εκεί αντίσταση του κερατά...! Στο τέλος όμως νικά η σερνικιά φύση, που σπάει κάθε θηλυκιά δυσκολία... Τότε ξεπροβάλλει μπροστά σου Αυτή που περίμμενες, ντροπαλή και σέξυ! Και σε εκείνο ακριβώς το σημείο που πλησιάζεις να την αγγίξεις, να της πεις τι πραγματικά νοιώθεις................ ΣΕ ΦΤΥΝΕΙ!!!!!!!!!!!!!! Σου πετάει κατάμουτρα το μελάνι της, σε κάνει χάλια και ξαναβουτά ελεύθερη στο βυθό της...
Πουτάνες σουπιές!!!!!!!!!!!!! Θα ξαναπροσπαθήσω να σας ψαρέψω την επόμενη φορά... Πάω για μπάνιο, να φύγουν τα μελάνια από πάνω μου γαμώ την τρέλα μου!!!
Υ.Γ.: Επιστρέφοντας από μια υπέροχη μέρα ψαρέματος στον κόλπο της Γέρας, μετά μια αρκετά δύσκολη σαββατιάτικη εφημερία...
"Ερωτικό"
Ποίηση: Ναπολέων Λαπαθιώτης
Μουσική: Νίκος Ξυδάκης
Ερμηνεία: Ελευθερία Αρβανιτάκη
Ποίηση: Ναπολέων Λαπαθιώτης
Μουσική: Νίκος Ξυδάκης
Ερμηνεία: Ελευθερία Αρβανιτάκη
3 σχόλια:
Έλα, όπως καταλαβαίνεις... τέτοια ώρα τέτοια λόγια...
αλλά, επειδή τώρα λέγονται αυτά...
μπορείς να μου πεις σε τι εξυπηρετεί το σύμπαν, το γεγονός ότι κ τα δυο φύλα έχουν διαρκώς παράπονα το ένα απ'το άλλο?
Γιατί είναι τόσο δύσκολο να βρούμε τον κατάλληλο άνθρωπο .. την κατάλληλη στιγμή?
Ε λοιπόν αγαπητέ μου, έχω κ εγώ τα παράπονα μου, κ κάθομαι κ τα καταπίνω.
Κ έτσι, μέτα την χυλόπιτα που δοκίμασα πρόσφατα.. ψιλοάνοστη μάλιστα.. παραμένω να αναρωτιέμαι πόσο δύσκολο μπορεί να είναι!!!
Κ το λέω, ακριβώς για τις καταστάσεις που, όπως λες κ εσύ, το παιχνίδι κυλαέι αμοιβαία (όχι, μ'αρέσει ο Brad Pit, πόπο τι να κάνω χαχαχαχ)
Γιατί λοιπόν εμένα, μου κρατούσαν το καροτάκι μπροστά μου.. κ τελικά δε πήρα ούτε μια δαγκωματιά???
Γιατί λοιπόν το υπέροχο παιχνίδι, να πρέπει να κόβεται? Κ γιατί κάποιοι μπορούν να παίζουν ακίνδυνα μες τα δίχτυα αλλά να ξέρουν κ πώς να βγαίνουν ανά πάσα στιγμή??
Κ μ'όλα αυτά τα ωραία, σου κάθεται κ η Παθολογία, στο κεφάλι, έτσι για να σου θυμίζει ότι, μπορείς να αφιερωθείς στην επιστήμη τελικά :ρ :Ρ, (πάλι καλά που αξίζει..)
Κ είναι κ οι φορές που λες, ας μοιράζω λιγότερη ενέργεια στους γύρω μου, γιατί τι καταλαβαίνω? την χάνω. Κ γιατί επενδύοντας σε κάθε κύκλο που βρίσκεσαι... πάλι πονάς, όταν έρθει η ώρα ν'αλλάξεις κύκλο... καθώς, σιγά μη σκοτιστούν οι άλλοι να κρατήσουν επαφές, άμα δε τους είσαι προσοδοφόρος πια.
Σε φιλώ πάντα
Να προσέχεις τα δολώματα
Σεμίραμις
Καλημερίζω παλικάρι μου!
(με της μέρας τα μάτια λοιπόν..χαχχα)
συνειδητοποιώ... ότι όπως φαίνεται.. δε τα πήγες κ άσχημα στο ψάρεμα.. γιατί έριξες άδεια κ έπιασες γεμάτα, στη δική μου θάλασσα ;)
Αγωνιστικούς χαιρετισμούς, αν μη τι άλλο, μέρα που είναι!!
Από τη Σπαρτιάτισσα σου! :)
Βλέπω ότι εκτός από το να διαβάζεις την Παθολογία, την ζεις κιόλας... Μάλιστα καταλαβαίνω ότι μελετάς το κεφάλαιο της "Παθολογίας του Έρωτα" αυτό το διάστημα! Εμένα με έχει παιδέψει πολύ αυτό το κεφαλαιώδους σημασία κεφάλαιο...
Να προσέχεις μικρή μου!
Πολλά αγωνιστικά φιλιά!
Υ.Γ.: Την επόμενη φορά που θα πιάσω καμιά σουπιά, θα σε καλέσω να την φάμε παρεάκι!
Δημοσίευση σχολίου