Το πρώτο σοκ ήταν όταν διάβασα το ποίημα "Ελεύθεροι Πολιορκημένοι" στη Β' Λυκείου.
Το δεύτερο σοκ ήταν όταν εντελώς τυχαία -πάλι στη Β' Λυκείου, λίγες μέρες μετά την ανάγνωση του ποιήματος- (ή μάλλον με ερωτηματικό αυτό το τυχαία, όπως έχω αναλύσει περί συγκυριών), βλέπω στην ΕΤ1 τη συναυλία που είχε δοθεί λίγα χρόνια πριν στο Ηρώδειο από τον Μαρκόπουλο με μελωποιημένο το ποίημα του Σολωμού και κύριο ερμηνευτή τον Μανώλη Μητσιά.
Το τρίτο και μεγαλύτερο σοκ ήταν όταν 2 χρόνια μετά, αγόρασα το πρωτότυπο έργο του Μαρκόπουλου "Ελεύθεροι Πολιορκημένοι", με ερμηνευτές τον Ξυλούρη, Χαλκιά, Κλωναρίδη, συνοδευόμενους από την χορωδία Πρεβέζης και την Ειρήνη Παπά στην απαγγελία.
Αυτό ήταν... Στην ιατρική λέμε ότι μετά από ένα σοκ είναι πολύ πιθανό να σου μείνει κάποιο "κώλυμα" όπως το ονοματίζει ο λαός μας. Φανταστείτε τι μου έχει μείνει εμένα μετά από τρία σοκ στη σειρά!!
Αυτές τις μέρες όλες τις ώρες που είμαι σπίτι ακούγεται μόνο ένα μουσικό έργο. Δεν το χορταίνω ρε παιδιά, πώς αλλιώς να σας το πω; Είναι αυτή η γλώσσα του Σολωμού, που την έντυσε με μελωδίες ο Μαρκόπουλος και την άρθρωσαν με πάθος οι ερμηνευτές, (με εξέχουσα φωνή αυτή του αξεπέραστου Νίκου Ξυλούρη), που απγειώνεσαι βρε αδερφέ...
Και αυτός ο τίτλος Ελεύθεροι Πολιορκημένοι... Πόσο βαθειά με αγγίζει όταν τον αναλογίζομαι!
"Δρόμο να σχίχουν τα σπαθιά"
Όποιος μπορεί να βρει αυτό το έργο και να το ακούσει πάραυτα!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου