Ό,τι δε σε σκοτώνει

Εκείνη την ώρα που η ψυχολογία σου ακολουθεί τα σκαμπανεβάσματα του καιρού...
Εκεί την ώρα που οι κούτες φαίνονται να σε βαραίνουν περισσότερο από ότι πραγματικά είναι...
Εκεί την ώρα που η κάθε σκέψη καβαλά άναρχα την άλλη, σε μια μάχη για το ποια θα επιβληθεί της μικρής-μεγάλης στιγμής που ζεις...
Εκείνη τη στιγμή που ανοιγοκλείνεις γρήγορα τα βλέφαρα για να μην τύχει και ξεπεταχτεί κανα δάκρυ...


Εκείνη την ώρα... ακούς κάτι τυχαία και λες... "γέλα ΜΑΛΑΚΑ, η ζωή έχει πλάκα!"
Τελικά όλα διαρκούν όσο τα αφήνουμε να διαρκούν! Άντε καλή μας αρχή στη νησιωτική ζωή!