"Είδα"



Είδα


Μ'έβαλες απά στο δίτροχο άλογό σου
για να δω κι εγώ τον κόσμο, μέσα απ'το πρίσμα των ματιών σου

Κι είδα χρώμα, ειδα αίμα
είδα αλήθεια κι είδα ψέμα
είδα πόλεμο κι ειρήνη
είδα βρόντο και γαλήνη

Είδα όμορφους νεαρούς
είδα γέροντες σοφούς
είδα έρωτα και μίσος
είδα μπρος, είδα και πίσω

Είδα χαρά κι είδα το τέλμα
είδα αρχή, είδα και τέρμα
είδα πολλούς, είδα κι εμένα
είδα καθρέφτη κι είδα εσένα

Είδα ήλιο και φεγγάρι
είδα σπάθη και δοξάρι
είδα ακριβούς, είδα φτηνούς
είδα άλλους, είδα εαυτούς

Είδα νερό, είδα φωτιά
είδα πουλιά, είδα ερπετά
είδα θάνατο και γέννα
είδατα όλα σα να 'ναι ένα

Είδα θάλασσες μ'αφρούς
είδα δρόμους πηγαιμούς
είδα γη και ουρανό
είδα ερωτηματικό
είδα ;


Αυτό το ποίημα είναι του Μάνου Μπόγδου, που ακόμα δεν θέλει να πιστέψει ότι μέσα του κρύβει έναν μεγάλο ποιητή...


Υ.Γ.1: Στο ερωτηματικό σου απαντώ: όχι μόνο είδες, αλλά έκανες και άλλους να δουν.

Υ.Γ.2: Περιμένω ως την επόμενη βόλτα μας, που εσύ θα καθ-οδηγείς. Ως τότε ας ψάξουμε για νέους δρόμους πιο μεγάλους και πιο άνετους για να χωρέσουν τις σούζες μας...



2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Προσκυνώ.
Τιμή μου που σας εχω γνωρίσει και τους δύο.
Βγήκε και κάτι καλό από όλα αυτά τα χρόνια στο μπ*@#$%λο...
Να είστε καλά, παιδιά!
Ελευθερία

Ανώνυμος είπε...

Ένα πρίσμα καλοσμιλευμένο!
Όμορφο, γιατί μέσα στους ταιριαστούς του στίχους, οι εικόνες μένουν αληθινές κ ταπεινές.
Σεμίραμις