Περι ελληνοτουρκικών σχέσεων συνέχεια

"Από ξένο τόπο" - Παραδοσιακό Μικράς Ασίας
(η αηδός εδώ είναι η Uskudara Gider Iken)




Από ξένο τόπο και απ' αλαργινό
ήρθε ένα κορίτσι, φως μου, δεκαοχτώ χρονών (ή δώδεκα χρονών)

Ούτε στην πόρτα βγαίνει, ούτε στο στενό,
ούτε στο παραθύρι, φως μου, δυο λόγια να της πω

Έχει μαύρα μάτια και σγουρά μαλλιά
και στο μάγουλό του, φως μου, έχει μιαν ελιά

(ή
Έβγα κόρη του του γιαλού, άστρο λαμπερό,
χάρισέ μου την ελίτσα που έχεις στο λαιμό)

Δεν μου τη χαρίζεις, δεν μου την πουλάς,
την ελίτσα που 'χεις, φως μου, και με τυραννάς

Δεν σου τη χαρίζω, δεν σου την πουλώ,
μόνο τη θέλω την ελίτσα να σε τυραννώ

(ή
Δεν σου τη χαρίζω, δεν σου την πουλώ
μόν' να τη χαρίσω θέλω σε 'κείνον π' αγαπώ)


Υ.Γ.: Δεν ξέρω ποιός είναι ο στιχουργός ή ο συνθέτης,
αν ήταν Έλληνας ή Τούρκος,
ξέρω όμως ότι τα συναισθήματα είναι και των δυο λαών.