Μέχρι την επόμενη στροφή

Και συνεχίζοντας την ανάγνωση του βιβλίου που ανέφερα, βρίσκω το εξής:

"Ο Leibnitz λ.χ. συγκρίνει την ιστορία με την ανατομία: ο σκελετός είναι η χρονολογία, τα νεύρα είναι η γενεαλογία, το αίμα είναι τα κίνητρα και τέλος, η σάρκα τα γεγονότα."

Έτσι είναι κύριοι και κυρίες μου! Η σάρκα μας είναι τα γεγονότα που έχουμε ζήσει. Ό,τι έχει περάσει το κορμί μας, αυτό είναι η κληρονομιά μας. Ό,τι ζήσαμε μας σημαδεύει, αφήνει ουλές, διαμορφώνει βλέμματα, ρυθμίζει την ένταση των κραυγών μας. Και το αίμα μας είναι τα κίνητρά μας. Αυτό μας παρα-κινεί και μας επιτρέπει να συνεχί-ζουμε και να ελπί-ζουμε. Αυτό μας κρατά το ενδιαφέρον και την αγωνία μέχρι την επόμενη στροφή... Μετά κανείς δεν ξέρει τι θα φανεί μπροστά μας.

"Στροφή" - Στίχοι, μουσική, ερμηνεία: Νίκος Πορτοκάλογλου




(αυτός ο Πορτοκάλογλου όσο παλιώνει τόσο δημιουργεί διαμάντια... Είναι μάλλον η ωριμότητα μια ελεύθερης ζωής...)