Η διαχείρηση της ετερότητας Νο5


-Και η πιο δύσκολη διαχείρηση της πιο δύσκολης ετερότητας;
-Μα φυσικά αυτή μεταξύ των δυο φύλων, μεταξύ των δυο ημίσεων, των δυο κόσμων: της φωτιας (άρρεν) και του αέρα (γυνή).

Πώς γίνεται το ένα στοιχείο να αντιληφθεί το άλλο, όταν είναι από άλλα στοιχεία;

Πώς γίνεται το ένα να νοιώσει το άλλο βαθειά μέσα του, σαν εκείνο "το άλλο" να ήταν φτιαγμένο από το "δικό" του στοιχείο;


-Μήπως θα έπρεπε να δούμε αυτά τα διαφορετικά ζητήματα εντελώς "διαφορετικά";
-Και πρώτα από όλα τα ίδια τα ερωτήματα μήπως είναι λάθος και θέλουν ανα-θεώρηση (δηλαδή διαφορετική-θεώρηση);

Γιατί να πρέπει δηλαδή το ένα ήμισυ να αντιληφθεί το άλλο για να συνυπάρξει μαζί του; Δεν μπορεί να συνυπάρξει και χωρίς να αντιλαμβάνεται ο ένας τον άλλον;

Γιατί να πρέπει να νοιώσει ο ένας τον άλλον βαθειά μέσα του, γιατί θα πρέπει να επιβεβαιώνεται η παρουσία του άλλου; Μήπως γιατί η απουσία γεννά ανασφάλεια, αυτή με τη σειρά της αβεβαιότητα και αυτή με τη δική της σειρά αδυναμία ελέγχου και αντίληψης του κόσμου πέρα από τα εσώψυχά μας; Μήπως τελικά αναζητάμε το "άλλο" μόνο και μόνο για να επιβεβαιώσουμε τον εγωτικό "εαυτό" μας;

Άραγε πώς προσδιορί-ζουμε τον εαυτό μας; Μήπως ως προς τον άλλον; Και αν ναι, τότε ο άλλος πώς προσδιορίζεται; Μήπως ως προς τον εαυτό μας σε ένα διαρκές παιχνίδι μεταξύ του αβέβαιου εαυτού και του άγνωστου άλλου;

Και αν όλα αυτά τα διαφορετικά, φαίνονται κάπως σκοτεινά αρχικά, αρκεί να πατήσεις ένα απλό κουμπί (που λέγεται "play") για να ξεκινήσει να ξετυλίγεται μια πολύ όμορφη ιστορία μπροστά στα μυωπικά σου μάτια. Και τότε βγάζεις τα γυαλιά σου, τρίβεις τα μάτια σου και αφήνεσαι ελεύθερος στο ταξίδι του αέρα για να σε παγιδεύσει στο άρωμά του και να σε περιτυλίξει στη γαλήνη του. Και αν ποτέ τύχει να καείς, μην ξεχνάς ότι η πύρα της ζωής είναι ο πιο πανάρχαιος τρόπος για να επέλθει η κάθαρσις...




Αν κάποιος έχει διαφορετικές απαντήσεις ή ακόμα και διαφορετικές ερωτήσεις επί του θέματος, ας τις παραθέσει.



"Το στόλισμα της νύφης"
Παραδοσιακό Κύπρου







5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μια βασική διόρθωση

Το κατεξοχήν στοιχείο που χαρακτηρίζει το θήλυ είναι το υγρό στοιχείο, το στοιχείο του νερού. Πρώτον διότι η γυναίκα είναι από τη φύση της παλίνδρομη, στην λογική της, στα αισθήματα της ακόμα και στο σώμα της (έχει περισσότερα υγρά από τον άνδρα και λειτουργεί εκ των πραγμάτων παλίνδρομα, όπως και η σελήνη, να προσθέσω και την έμμηνο ρύση, που έχει μια περιοδικότητα), Κατ’ επέκταση λειτουργεί περισσότερο με το ένστικτο του συναισθήματος και το συναίσθημα εκφράζεται από το υγρό στοιχείο, που είναι ρευστό, χωρίς συγκεκριμένο σχήμα και λογική. Αν και πολύ πιο σωστά μιλά ο ποιητής Ελύτης, όταν για τη γυναίκα χρησιμοποιεί 2 στοιχεία , ΠΥΡ , ΓΥΝΗ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑ (στη μέση πάντα η γυνή).

«Γιατί να πρέπει δηλαδή το ένα ήμισυ να αντιληφθεί το άλλο για να συνυπάρξει μαζί του; Δεν μπορεί να συνυπάρξει και χωρίς να αντιλαμβάνεται ο ένας τον άλλον;»

Αυτό στο χωριό μου το λέμε one night stand . Συνύπαρξη χωρίς αντίληψη και επίγνωση δεν γίνεται. Είναι σαν να θέλεις να οδηγήσεις φορτηγό και να μην ξέρεις να οδηγείς αυτοκίνητο. Συνύπαρξη σημαίνει αποδοχή, αποδοχή σημαίνει αντοχή και αντέχουμε ό,τι γνωρίζουμε.

Εκτός κι αν με την συνύπαρξη εννοείς την βασική και αναγκαιώδη (σαρκική) επαφή για την διαιώνιση του δύσμοιρου είδους. Επομένως 10 λεπτά αρκούν :)
Όμως ό,τι πηδάμε δεν το αγαπάμε, πόσο μάλλον να το εκτιμάμε

astromonos είπε...

Αγαπητέ Ανώνυμε,

Μια βασική διόρθωση της διόρθωσης: ο αέρας είναι η "μετουσίωση" του νερού, είναι η ίδια ουσία αλλά σε διαφορετική κατάσταση, λίγο πιο εξατμισμένη... Ίσως λοιπόν και εδώ καραδοκεί η διαφορετικότητα, μιας και ο ένας βλέπει την μια όψη του νομίσματος (υγρό) και ο άλλος την άλλη (αέρας). Όπως και να έχει το πράγμα μιλάμε για το ίδιο (και όχι για διαφορετικό): για τη γυναίκα!

Εντυπωσιάζομαι που στο χωριό σου ξέρουν από ξένες γλώσσες... Αλλά για πες μου όταν στο χωριό σου λένε αντίληψη και επίγνωση τι ακριβώς εννοούν; Να αντιλαμβάνεσαι τι πράγμα και να έχεις επίγνωση τίνος; Και ακόμα μια ερώτηση: πόσες φορές δηλαδή χρειάζεται να συνευρευθείς με κάποιον για να θέσεις τα όρια μιας ξεχωριστής και αξιόλογης σχέσης; Μία, εκατόν μία ή χίλιες μία; Είναι ποσοτικό το θέμα δηλαδή; Γιατί θεωρείς ότι το one night stand δεν μπορεί να εμπεριέχει πάθος, έρωτα ακόμα και αγάπη; Τι το απαγορεύει, αν το απαγορεύει; Τι το κάνει τόσο απεχθές και "διαφορετικό" από τις απόψεις της κοινωνίας του χωριού σου;

Συμφωνώ ότι η αλληλουχία είναι: συνύπαρξη->αποδοχή->αντοχή->ό,τι γνωρίζουμε, όμως εγώ μιλάω για το αριστερό σκέλος της αλυσίδας αυτής, πριν δηλαδή τη συνύπαρξη... Τι βάζεις πριν, όχι μετά. Τι προϋποθέτει και τι οδηγεί προς την συνύπαρξη για να το πω και αλλιώς. Υπάρχει κάτι ή ξεκινάμε την αλληλουχία από την συνύπαρξη και τα υπόλοιπα τα βρίσκουμε (αν) στην πορεία; Ίσως δεν έγινε πολύ αντιληπτός ο προβληματισμός μου λοιπόν.

Γιατί "ό,τι πηδάμε δεν το αγαπάμε" παρακαλώ; Η λέξη έρωτας δεν σου λέει κάτι; Νομίζω ότι στο δικό σου χωριό αυτό θα το έλεγαν "love", που είναι η ίδια λέξη για την αγάπη. Δεν νομίζεις λοιπόν ότι η σαρκική άμεση επαφή είναι στοιχείο που προσθέτει σε όλα αυτά που νοιώθεις για τον άλλον; Που συμπληρώνει και γεμίζει αυτά που νοιώθεις για τον άλλον; Κακό κρεββάτι εγκυμονεί συγκρούσεις. Είναι η βιολογική μας πλευρά, αυτή που θέλει να πάρει το μερίδιό της και όταν κορεστεί αφήνει χώρο και για άλλες μας πλευρές να βροντοφωνάξουν παρόν!

Ανώνυμος είπε...

Ο αρχαίος έλληνας φιλόσοφος Θαλής ο Μιλήσιος (624-546 π.Χ.) υποστήριζε την άποψη, ότι τα υλικά σώματα αποτελούνται από το βασικό υλικό που είναι το νερό. Ο Αναξιμένης (585-525 π.Χ.) αντίθετα υποστήριζε ότι το βασικό υλικό είναι ο αέρας, και ότι τα άλλα δύο στοιχεία, το νερό και η γη αποτελούνται από συμπυκνωμένο αέρα. Ο Ηράκλειτος από την πλευρά του υποστήριζε ότι η φωτιά είναι το βασικό στοιχείο. Ο Εμπεδοκλής τελικά διατύπωσε την θεωρία, ότι και τα τέσσερα στοιχεία είναι βασικά, και ότι το κάθε στοιχείο έχει βασικές ιδιότητες, έτσι ώστε από την σύνθεση των τεσσάρων αυτών στοιχείων να σχηματίζονται όλα τα υπόλοιπα υλικά.

“Εντυπωσιάζομαι που στο χωριό σου ξέρουν από ξένες γλώσσες... Αλλά για πες μου όταν στο χωριό σου λένε αντίληψη και επίγνωση τι ακριβώς εννοούν; Να αντιλαμβάνεσαι τι πράγμα και να έχεις επίγνωση τίνος; Και ακόμα μια ερώτηση: πόσες φορές δηλαδή χρειάζεται να συνευρευθείς με κάποιον για να θέσεις τα όρια μιας ξεχωριστής και αξιόλογης σχέσης; Μία, εκατόν μία ή χίλιες μία; Είναι ποσοτικό το θέμα δηλαδή; Γιατί θεωρείς ότι το one night stand δεν μπορεί να εμπεριέχει πάθος, έρωτα ακόμα και αγάπη; Τι το απαγορεύει, αν το απαγορεύει; Τι το κάνει τόσο απεχθές και "διαφορετικό" από τις απόψεις της κοινωνίας του χωριού σου;”

αντιλαμβάνομαι = αντί+λαμβάνομαι = το καταλαβαίνω
Επιγιγνώσκω = Επί + γιγνώσκω = γίνομαι αυτόπτης μάρτυρας, αποφασίζω, επιδοκιμάζω

Με πολύ απλά ελληνικά που μιλούν και στο village μου, να γνωρίζεις τον άλλο, να τον παρατηρείς εις βάθος. Να μην μένεις μόνο στα εξωτερικά του γνωρίσματα (τύπου είναι ωραίο γκομενάκι) αλλά να ξέρεις τι τον πονά, τι του αρέσει, τι δεν αντέχει, ποια είναι τα κουσούρια του και ποια τα προτερήματα του. Για αυτό και η αλληλουχία είναι αντοχή -> αποδοχή -> συνύπαρξη και όχι το αντίθετο που έγραψες εσύ. Γιατί όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν το να γνωρίζεις τον άλλο και όχι απλά να τον συναναστρέφεσαι. Το ηλικιωμένο ζευγάρι που περπατά χέρι χέρι στο δρόμο π.χ βιώνει την συνύπαρξη μιας και μέσα από τη φθορά, την τριβή και το χρόνο έμαθε ο ένας τον άλλο, αποδέχτηκαν ο ένας τον άλλο και κατάφεραν να συνυπάρξουν και να συμπορευτούν στη ζωή. Βρίσκονται σε στάδιο επίγνωσης και ξέρουν τι να περιμένουν και τι όχι. Άλλο λοιπόν η επίγνωση που θέλει τον όποιο χρόνο της ( εκτός κι αν έχεις τζιμάνι «νευρικό σύστημα» και καταλάβεις τον άλλο με τη μία) κι άλλο να κάθεσαι σε ένα μπαρ και να συζητάς με το έτερο φύλο για το αν το baileys είναι ανδρικό ή γυναικείο ποτό, που αυτό είναι ένα πρώτο στάδιο «βολιδοσκόπησης της κατάστασης» και η όποια συνύπαρξη στο τραπέζι δεν συνεπάγεται και ουσιαστική συνύπαρξη στη συνέχεια(Προφανώς τις ενστάσεις σου για το εν λόγω θέμα τις μοιράστηκες εδώ και όχι μαζί της). Φυσικά δεν υπάρχουν κανόνες ούτε μπορείς να ποσοτικοποιήσεις τις συνευρέσεις για να αξιολογήσεις μια «συσχέτιση» ούτε να την αριθμήσεις σε στάδια. Είναι θέμα χημείας, κριτηρίων και φυσικά «νευρικού συστήματος» :P . Είναι τουλάχιστον πιο ενδεδειγμένο όμως μιας και αν το κάνεις ανάστροφα, το πιο πιθανό είναι να βρεθείς μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις.

Ανώνυμος είπε...

Αν με ρωτάς προσωπικά για το one night stand, το θεωρώ ένα από τα πιο ειλικρινή πράγματα. Ξέρεις τι παίρνεις και τι δίνεις, ως επί το πλείστον απόλαυση! Ούτε είναι κακό, ούτε καλό, είναι όπως και τα υπόλοιπα πράγματα στη ζωή, ΕΠΙΛΟΓΗ. Σχέση πάντως δεν το λες, αν και μπορεί να γίνει η απαρχή μιας ερωτικής σχέσης. Και φυσικά μπορεί να εμπεριέχει τα όσα αναφέρεις…όμως ας είμαστε ειλικρινείς τα θέλγητρα και οι σκοποί είναι άλλοι ..τις περισσότερες φορές….εκτός κι αν στο δικό σου χωριό ξεπετιές κάνουν μόνο από αγάπη, οπότε πάω πάσο. Μάλλον το χωριό αυτό θα πρέπει να μπει στο βιβλίο γκίνες…

«Γιατί "ό,τι πηδάμε δεν το αγαπάμε" παρακαλώ;»

Γιατί απλούστατα άλλο αγάπη, άλλο έρωτας και άλλο πόθος. Και ναι αυτή η βιολογική πλευρά πρέπει να λέει το παρόν! Αρκεί να ξέρεις πως λειτουργεί σαν μεγεθυντικός βαθμός. Αν υπάρχει έρωτας, θα τον μεγεθύνει, αν υπάρχει πόθος το ίδιο, αν υπάρχει αγάπη το ίδιο. Τον πόθο όμως δεν πρόκειται να το μετατρέψει σε έρωτα ποτέ. Και εκεί μπερδεύονται οι άνθρωποι.

Υς : Ελπίζω να μην με ρωτήσεις τι είναι έρωτας, τι πόθος και τι αγάπη. Νομίζω πως είσαι αρκετά μεγάλος να ξέρεις τη διαφορά. Οκ οκ είναι σχετική για το καθένα.

Ανώνυμος είπε...

Το σεξ είναι βιολογική ανάγκη. Αλλά όταν κάνεις έρωτα δεν ικανοποιείς απλά μια βιολογική ανάγκη, συνδέεσαι με τον άλλο σε κάποιο επίπεδο, επικοινωνείς βαθύτερα. Και αυτό δε μπορεί να γίνει για μία φορά ή ευκαιριακά, αναιρεί έτσι τον εαυτό του. Υπάρχει διαφορά. Κι αν το θέλεις το να κάνεις έρωτα είναι κάτι που εμφανίζεται μόνο με τηνκοινωνική ζωή.

Το να αποδεχτείς ότι έχεις μία σεξουαλικότητα που δεν περιορίζεται απαραίτητα στον/στην εκάστοτε σύντροφό σου είναι κάτι που εγώ δε θα διαφωνήσω και ο κάθε άνθρωπος το βιώνει διαφορετικά. Αλλά αυτό το επιφανειακό ή/και πρωτόλυο αν το θες δεν έχει βαθιές ρίζες και σίγουρα δε συνιστά επικοινωνία και επαφή, όπως και όταν απλά ανταλλάξουμε ονόματα με κάποιον και πούμε "χαίρω πολύ" δε σημαίνει ότι τον γνωρίσαμε. Για να κάνεις έρωτα με κάποιον πρέπει να νοιώθεις κάτι γι αυτόν.

Για τα one night stand δεν έχω να πω κάτι. Αλλά αν μένουν μόνο εκεί τότε σίγουρα δεν είναι έρωτας, απλά υποκατάστατο στην καλύτερη περίπτωση...


Τρελοκαπελάς