Ρε μπας και;

Πολλές φορές με έχουν ρωτήσει αν είμαι Κύπριος και μάλιστα πρόσφατα, μέσα σε διάστημα περίπου ενός μήνα, 3-4 άτομα με έχουν ξαναρωτήσει το ίδιο πράγμα. Είναι λέει η προφορά μου που παραπέμπει στο νησί της Αφροδίτης... Δεν είχα δώσει και πολύ βαρύτητα, θεωρώντας ότι μάλλον κάνουν λάθος. Σήμερα όμως, ένας Κύπριος, ο διευθυντής του Ορθοπεδικού τμήματος, από την προφορά μου και μόνο θεώρησε ότι είμαι και γω Κύπριος και με ρώτησε από ποιο μέρος είμαι... Οπότε, αφού ακόμα και ένας Κύπριος με θεώρησε ομογάλακτό του, τότε κατάλαβα ότι τα πράγματα είναι σοβαρά!

Τι να πώ; Εγώ δεν αντιλαμβάνομαι καμία τέτοια σχέση... Αφήστε που ούτε τους Κύπριους πάω (με εξαίρεση τη θεία μου και κανα δυο άλλους), ούτε μου αρέσουν τα κυπριακά σαν γλωσσικό ιδίωμα... Θα έλεγα μάλιστα ότι με εκνευρίζουν! Αναρωτιέμαι όμως: μήπως τελικά κάπως έτσι είμαστε και σε όλα τα υπόλοιπά μας; Μήπως δηλαδή η άποψη που έχουμε εμείς οι ίδιοι για τον εαυτό μας διαφέρει τόσο πολύ από την άποψη που έχουν οι άλλοι για εμάς;

Μήπως εκτός από πολύχρωμα γυαλιά -όπως αναφέραμε σε προγενέστερο post- έχουμε και πολύχρωμα αυτιά;

"Τριανταφυλλένη μου"
Παραδοσιακό Κύπρου
Ερμηνεία: Αλκίνοος Ιωαννίδης

"Αγάπησα την που καρκιάς"

Παραδοσιακό Κύπρου
Ερμηνεία: Αλκίνοος Ιωαννίδης

"Τ' Αη Γιώρκη"
Παραδοσιακό Κύπρου
Ερμηνεία: Αλκίνοος Ιωαννίδης







Υ.Γ.: Η επόμενη εξήγηση που μπορώ να δώσω είναι ότι η προπροπροπρογιαγιά μου την είχε κάνει την κουτσουγκέλα της με κανέναν Κύπριο τυχοδιώκτη περαστικό...