Όσο μακρύς ο δρόμος σου και αν φαίνεται,
Όσα καρφιά και αν φανερωθούν εμπρός σου,
χάϊδεψε τον σίδηρο, μαλάκωσε το ατσάλι με ένα δάκρυ,
και κάνε το καρφί δαδί, να φέξει σε μια μικρούλαν άκρη.
Βγάλε τα καρφιά από μέσα σου, κάμε τα να λυγίσουν
μπροστά στο βάρος της ζωής σου
και όχι να λυγίσει εκείνη απ' το βάρος των καρφιών.
Αυτό θα πει Δημιουργία.
Αυτό, Πολιτισμός.
Συνώνυμα με την Αγαθοεργία
και τον Αυτοσεβασμό.
Όσο μακρύς ο δρόμος σου και αν φαίνεται,
να προσπαθείς να τον κάνεις πιο μακρύ ακόμα.
(αφιερωμένο σε έναν ιερωμένο,
τον εκλεκτό φίλο,
τον σμιλευμένο από ευφλεκτό υλικό,
Φίλιππο Σαμανόπουλο)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου