Όσο μακρύς ο δρόμος σου και αν φαίνεται,
να προσπαθείς...
Η φωτό είναι από έναν παράδρομο που φευγαλέα έπιασε το βλέμμα μου σήμερα, καθώς οδηγούσα σε έναν μεγάλο κεντρικό οδικό άξονα, εκεί από όπου πηγαίνουν οι πολλοί. Σταματώ, κάνω όπισθεν... Αλάρμ. Κατεβαίνω. Από εδώ, σκέφτομαι πάνε λίγοι, ίσως πλέον και κανένας. Και τότε, βάζω και εγώ όπισθεν στη σκέψη μου. Ποιος ήμουν κάποτε, ποιος είμαι τώρα, από πού ήρθα, πού ήθελα να πάω και τελικά πού πάω...
Κοιτάω καλά την εικόνα που ανοίγεται μπροστά μου.
Κάπου εκεί στο προοπτικά ασήμαντο ξέφωτο,
φωλιάζει μια σημαντική απόφαση,
να μην σταματήσω στα απρόοπτα σκοτάδια.
"Με το κορμί να καίγεται"
Στίχοι, Μουσική, Ερμηνεία:
Δημήτρης Ζερβουδάκης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου