Σήμερα συνειδητοποίησα γιατί πάντα μου άρεσαν οι λεπτές...
"Το λιγνό κορμί αρέσει, επειδή στη συνουσία εφάπτεται καλύτερα και κάνει πιο πολλά κουνήματα..."
(σελ. 31, "Νίκος Δήμου ο μοναχικός πολυπράγμων", εκδ. Μουσείου Μπενάκη, 2015)
Και αν σας ακούγεται χυδαία αυτή η δήλωση, εγώ τη βρίσκω άκρως περιγραφική της έντασης του φαινομένου, καθώς τονίζει την έννοια του συντονισμού, της κίνησης, της ένωσης των δυο κορμιών. Αυτό, που είναι εξάλλου και το ζητούμενο της υπόθεσης!
Και αν εξακολουθεί να σας ακούγεται χυδαία, αναλογιστείτε ποιος το έχει πει: ο κύριος Λιχτενμπεργκ, ένας από τους πιο προβληματισμένους στοχαστές του Διαφωτισμού, που συνέβαλαν στη σύλληψη της έννοιας του ηλεκτρισμού (ο ηλεκτρισμός αποτελεί ουσιαστικά κίνηση των ετερώνυμων φορτίων, δηλαδή των αντίθετων - όποια ομοιότητα με τα δυο φύλα και τον ηλεκτρισμό που αναπτύσσεται ανάμεσά τους, απλά τυχαία...). Εδώ, θα βρείτε και κάποιους ακόμα αφορισμούς του.
Αν η ουσία λοιπόν, της ζωής κρύβεται στην κίνηση,
η συν-ουσία, εγκολπώνεται στη συν-κίνηση (συγκίνηση)...
Και αν η Κίνηση, ο Ηλεκτρισμός και ο Συντονισμός,
χρησιμοποιήθηκαν ως Φυσικά μεγέθη,
είναι γιατί εμπεριέχονται και ενσαρκώνονται σε ένα άλλο Φυσικό μέγεθος,
τον Έρωτα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου