Ερώτηση Παθολογίας...

3 στιγμιότυπα και 1 ερώτηση:


1ο. Σε μια πρόσφατη εκδήλωση με θέμα "επαγγελματική εξουθένωση και αθλητική δραστηριότητα" συμπληρώνοντας το ερωτηματολόγιο που βαθμονομούσε την ένταση της επαγγελματικής εξουθένωσης που βιώνει κάθε εργαζόμενος, εμένα μου βγήκε η τελευταία κατηγορία -η πιο βαριά- που έδινε σαν αποτέλεσμα:

"Βρίσκεστε σε σοβαρό κίνδυνο επαγγελματικής εξουθένωσης, κάντε κάτι για αυτό ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ !"


2ο. Σε ένα πρόσφατο mail δέχτηκα το παρακάτω link, σχετικά με τον ύπνο και τη σημασία του. Ο ομιλητής, τονίζει ιδιαίτερα την παθολογία που βιώνουν τα επαγγέλματα που έχουν βάρδιες και ασταθές ωράριο εργασίας.


3ο. Σε μια συνάντηση χτες με έναν αδελφικό φίλο ιατρό, μου εξηγούσε πως νοιώθει να επιτελεί έργο βοηθού γραμματέως -ούτε καν έργο γραμματέως- σε ένα μεγάλο νοσοκομείο του Βορρά στο οποίο θεωρητικά εξειδικεύεται στην Καρδιολογία και ότι θα προτιμούσε να δουλεύει σαν ένας απλός νοσηλευτής, χωρίς ιδιαίτερο άγχος, χωρίς ευθύνη, με το απλό οκτάωρό του, με τα ρεπό του, τις άδειες του, τις άδειες υπολογιστή (άσχετα αν ελάχιστοι από τους νοσηλευτές γνωρίζουν τι σημαίνει υπολογιστής...) κλπ κλπ.


Και η ερώτηση νομίζω εύλογα ξεπηδά:


Γιατί αυτή η κοινωνία εμάς τους ιατρούς μας ΠΗΔΑ ;