Όσο και αν πιστεύω στην καθαρή τύχη, υπάρχουν καταστάσεις και γεγονότα στην καθημερινή μου ζωή που δεν μπορούν να εξηγηθούν πλήρως από την κυρά-τύχη. Αυτό το έχω ξαναπεί εξάλλου.
Παράδειγμα, είναι η διεύθυνση που έχει το σπιτάκι μου εδώ στη Μυτιλήνη: Ασκληπιού και Σεφέρη γωνία. Τι να πώ; Το μόνο που κατόρθωσα να αρθρώσω είναι το κάτωθι ποιηματάκι:
Εκεί
Εκεί που οι δρόμοι της ιατρικής
διασταυρώνονται με αυτούς της ποιητικής
σε ένα χαμόσπιτο κρυφό
παλεύω να αναγεννηθώ
Σε μια κοινωνία ανθρωπολογική
αγναντεύοντάς την από σκοπιά ιστορική
ανάμεσα σε χώρες που αγριεύονται
και κύματα που ερωτεύονται
Εκεί στα πελάγη τα βαθειά
που ποτίζουν με αρμύρα την ελιά
ήρθα να αναμετρηθώ
με της ψυχής μου το φευγιό
Πόσο εκτυφλωτικό το φως σου
νύχτα του Αιγαίου μαγική!
σκιαγραφείς με τη λάμψη των παιδιών σου
την προσπάθεια την ομαδική
Μου δείχνεις της αγάπης μας το πώς
και των χειλιών την ανοιχτή πληγή
δεν μου εξηγείς όμως το φως
γιατί δεν απαντάει στο γιατί…
Μυτιλήνη, 16/5/2009
by astromonos
Πόσα νέα όνειρα, νέες γνωριμίες, νέοι ενθουσιασμοί και νέες προσδοκίες μπορούν να γεννηθούν όταν δυο τέτοιοι δρόμοι διασταυρώνονται;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου