Τη του ιητρού επιείκιαν ευδοκαίοντες

Πόσο δύσκολο είναι να συνειδητοποιήσεις και να χωνέψεις αυτό που είπε ο παππούς Ιπποκράτης, ότι "ο βίος βραχύς, η τέχνη μακρά". Κάθε μέρα νομίζεις ότι είσαι πιο κοντά στο στόχο σου, αλλά κάθε μέρα αυτός φαντάζει πιο μακρυά... Πόσες ήττες και πόσα λάθη πρέπει να ρίξεις στο βωμό της ιατρικής τέχνης; Πόσα ερωτήματα που σε στριμώχνουν και σου στερούν χρόνια από τη ζωή σου πρέπει να προσπεράσεις και να απαντήσεις, ώστε να νοιώσεις ότι στέκεσαι γερά στα ποδάρια σου; Πόσα ξενύχτια, ταχυκαρδίες, αβεβαιότητα, θλίψη, αψιμαχίες μα και χαμόγελα, ευχαριστίες και χαρές πρέπει να ποντάρεις για να σε δεχτεί αυτός ο αιώνια σοφός παππούς -ο έτσι ντε! ο μπάρμπα Ιπποκράτης- στα άξια τέκνα του;

Δεν ξέρω τι δρόμος απλώνεται μπροστά μου, μα κάθε ιατρική μου μέρα νοιώθω όλο και πιο μικροσκοπικός... Τελικά αντί να μεγαλώνω μικραίνω... (Μήπως έχω βρει το ελιξίριο της νεότητος;!)

Τη του ιητρού επιείκιαν ευδοκαίοντες

(Έχοντας εμπιστοσύνη στην αγάπη του ιατρού για τον άνθρωπο)

Ιπποκράτης =

Ίππος + κράτης =

Αυτός που κρατά τους ίππους =

Αυτός που κρατά τα άλογα =

Αυτός που κρατά τα ζώα =

Αυτός που κρατά τα δαιμόνια =

Αυτός που συν-κρατά τα δαιμόνιά του =

Αυτός που συγκρατεί τα πάθη του =

Αυτός που επιβάλλεται στα πάθη του =

Αυτός που με τη λογική μάχεται τα πάθη του =

Αυτός που με τη λογική μάχεται το άλογο =

Αυτός που με το λόγο μάχεται το άλογο.

Σχόλια – παρατηρήσεις:

Α) Το να είσαι Ιπποκράτης είναι πόλεμος, αγώνας, μάχη ανηλεής

Β) Υπεισέρχεται υποκειμενικότητα ως προς τον ορισμό του λόγου και του α-λόγου και ως προς τον ορισμό της μάχης μεταξύ τους

Γ) Υπάρχουν δύο τρόποι (δρόμοι) για να δοθεί η μάχη αυτή:

1. Στα πλαίσια της κοινωνίας, ενταγμένος στις κοινωνικές συμβάσεις κάθε εποχής, μαζί με τους πολλούς

2. Στα πλαίσια της ατομικότητας, αδυνατώντας να βγεις από το κελί της μοναξιάς, με ρομφαία το ανάστημά σου και ένα φύλλο γιασεμιού στο πέτο να ποτίζεται από τα δάκρυα της καρδιάς σου

Δ) Μια ζωή αδυνατώ να ξεφύγω από τον 2^ο δρόμο σκέψης, μα πριν χαθώ ξέρω ότι ο 1^ος δρόμος θα προβάλλει μπροστά μου σαν τελευταίος πειρασμός για να μου κλείσει το μάτι και να μου υπενθυμίσει ότι καμία μάχη δεν τελειώνει πριν τελειώσει η πνοή του ανθρώπου. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Όλα παίζονται, όλα διεκδικούνται. Τα παίζεις όλα για όλα! Πόλεμος πατήρ πάντων!

Γύθειο, 18/07/08

by astromonos

"Ο Ιπποκράτης αρνείται δώρο"