Μόλις που προλαβαίνεις...

 

Τι να ευχηθούμε για τους χρόνους που έρχονται;

Όταν γύρω μας όλοι (και για όλα) έχουν λαλήσει...;


Όταν άλλοι, τα έχουν ήδη πει πριν από εμάς

έχοντας λαλήσει πριν από εμάς...

Είναι οι προλαλήσαντες...

Τους άκουσε τότε κανείς;


Τι να ευχηθούμε,

για τις εποχές της ρεκλάμας, που σκεπάζουν τα σπίτια μας;

για τις εποχές του γυαλιού και του καθρέφτη, που αντικατοπτρίζουν το κενό μας;

για τις εποχές της λαμαρίνας, του τσίγκου και του ψευδάργυρου, δηλαδή του ψεύτικου άργυρου και του ψεύτικου χρυσού...;


Τι να ευχηθούμε για τους εκτελεσμένους μήνες;

για το χρόνο που μαχαιρώθηκε και κείται απέναντί μας νεκρός και ακίνητος;


Μόνο μια λέξη μπορούμε να πούμε...

Μόνο μια λέξη μπορεί...

Μόνο μια λέξη μπορεί να σταθεί απέναντι σε όλα αυτά που έρχονται...

Και να απαλύνει όλα αυτά που δεν θα έρθουν ποτέ...

Είναι μόνο η "αγάπη"...


"Αγάπη"

Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας

Δίσκος: Ραντάρ



Αγάπη του ψωμιού και της φωτιάς
αγάπη της αρμύρας
ρεκλάμες θα μας πνίξουν κι αδειανά
κονσερβοκούτια μπύρας

Πού να σε ταξιδέψω
γυαλιά και λαμαρίνες
γεμίσανε τα χρόνια
με εκτελεσμένους μήνες

Αγάπη του ψωμιού και της βροχής
αγάπη στα μπαλκόνια
στην άσφαλτο τα αίματα θα δεις
και πλαστικά μπιτόνια

Πού να σε ταξιδέψω
γυαλιά και λαμαρίνες
γεμίσανε τα χρόνια
με εκτελεσμένους μήνες



Και επειδή το νέο έτος μόλις που ξημερώνει...

Και διώχνει τη σκοτεινιά από μέσα μας...

Βιάσου, αν θες να προλάβεις αυτά που συντελούνται...

Βιάσου, αν θες να γευτείς αυτά που από άλλους επιπόλαια σπαταλούνται...

Βιάσου, αν θες να μην εκτελεστούν και άλλοι μήνες...

Βιάσου, να μοιράσεις φιλιά και αγάπη...

Βιάσου, μόλις που προλαβαίνεις να σώσεις την αγάπη...

Βιάσου, μόλις που προλαβαίνεις...


"Ξημερώνει"

Στίχοι: Κώστας Τριπολίτης

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Ερμηνεία: Γιώργος Νταλάρας

Δίσκος: Ραντάρ


Η σκοτεινιά της κάμαρας
θα ‘ρθει μαζί σου
ντύσου, ντύσου, ντύσου
κι η νύχτα αυτή που κράτησες δική σου
ντύσου, ντύσου
 
Ο κόσμος ξημερώνει
Ο κόσμος ξημερώνει
 
Με τα φιλιά που κάρφωσα
εδώ βαθιά σου
βιάσου, βιάσου, βιάσου
Κι αυτά που απόψε κέρδισες δικά σου
βιάσου, βιάσου...