Ποτέ Βία

Στις 22 Οκτωβρίου 1978, η Άστριντ Λίντγκρεν, συγγραφέας παιδικών βιβλίων (ένα από τα πιο γνωστά και σε μας στην Ελλάδα, η Πίπη η Φακιδομύτη), βραβεύτηκε με το Βραβείο Ειρήνης των Γερμανών Βιβλιοπωλών και κατά την παραλαβή του εκφώνησε έναν πύρινο λόγο που έμεινε στην Ιστορία ως "Ποτέ Βία", σχετικά με τη Βία που στρέφεται στα παιδιά, αλλά και τη Βία γενικότερα.

Κάτω από πολύ όμορφες και τυχαίες συνθήκες και ενόσω βρισκόμουν στην Κυψέλη και την παλιά μου γειτονιά, το βιβλιαράκι "Ποτέ Βία" των εκδόσεων Μάρτης, σε μετάφραση Άννας Παπαφίγκου, 2014, έπεσε πριν λίγες μέρες στα χέρια μου.

Παραθέτω δυο αποσπάσματα που έχουν εξαιρετική συνάφεια με τις σημαντικότερες σκέψεις που διακατέχουν το νου μου, τον τελευταίο καιρό:

"Μήπως είμαστε καταδικασμένοι να καταστραφούμε εξαιτίας της επιθετικότητάς μας; Όλοι θέλουμε ειρήνη. Δεν υπάρχει η δυνατότητα να αλλάξουμε πριν να είναι αργά; Να μάθουμε να παίρνουμε απόσταση από τη βία; Πολύ απλά, να προσπαθήσουμε να γίνουμε ένα νέο είδος ανθρώπου. Πώς θα γίνει αυτό; Από πού πρέπει να ξεκινήσουμε;

Νομίζω ότι πρέπει να ξεκινήσουμε από τη βάση: από τα παιδιά. [...] Θέλω να μιλήσω για τα παιδιά. Για την αγωνία μου και την ελπίδα μου γι' αυτά. Όσοι τώρα είναι παιδιά, μια μέρα θα αναλάβουν τα ηνία του κόσμου, αν κάτι θα έχει απομείνει από αυτόν. Θ' αποφασίζουν για τον πόλεμο και την ειρήνη. Για το είδος της κοινωνίας που θα θέλουν να έχουν, μια κοινωνία όπου η βία θα αυξάνεται ή μια ειρηνική κοινωνία όπου οι άνθρωποι θα ζουν αρμονικά. Υπάρχει ελπίδα να καταφέρουν να φτιάξουν έναν πιο ειρηνικό κόσμο απ' ό,τι εμείς; Γιατί αποτύχαμε παρ' όλη την καλή θέληση;" (σελ. 24-25)


"Η ευφυΐα και το δώρο της αντήληψης είναι έμφυτα. Όμως, ένα νεογέννητο παιδί δεν είναι ούτε καλό ούτε κακό. Το αν θα γίνει ένας ζεστός και ανοιχτός άνθρωπος, καλόπιστος και αλληλέγγυος, ή ένας ψυχρός, καταστροφικός, μοναχικός λύκος, το καθορίζουν όσοι το υποδέχονται στον κόσμο. Είναι αυτοί που του μαθαίνουν τι σημαίνει αγάπη, ή παραλείπουν να του το μάθουν. Μαθαίνει κανείς μόνο από κάποιον που αγαπά, είπε ο Γκαίτε, και πρέπει να είναι αλήθεια. Ένα παιδί που εισπράττει αγάπη από τους γονείς του και τους αγαπάει κι εκείνο, αντιμετωπίζει με αγάπη το περιβάλλον του και διατηρεί αυτή τη στάση σε όλη του τη ζωή." (σελ. 27)

Ας γίνουμε αυτό που θέλουμε να είμαστε, ώστε να είναι τελικά και οι άλλοι γύρω μας αυτό που θέλουμε να γίνουν...