Dream of Flying

Αναρωτιέμαι μερικές φορές άραγε, τί είναι αυτό που μας ωριμάζει σε τούτη τη ζωή;

Μην είναι τα χαστούκια των λαθών;
Μήπως οι εμμονές των ακλόνητων παθών;
Μην είναι το φεύγα των ονείρων των παιδικών;
Ή μήπως η πίστη της πραγματοποίησης αυτών;

Ο άνθρωπος, μεγαλώνοντας, αναγκαστικά βιώνει την αλλαγή. Πρώτα, και σίγουρα, τη βιολογική. Έπειτα, αναλόγως υποστρώματος, και την πνευματική. Αλλά, πόσο συνειδητοποιεί αυτές τις αλλαγές, που είναι άρρηκτα συνυφασμένες με την έννοια της ζωής, η οποία εμπεριέχει την κίνηση, την ακμή, την παρακμή, είναι άλλη κουβέντα... Όπως οι καρποί του δένδρου...

Τί είναι αυτό που μας ωριμάζει λοιπόν;

Αυτά που μετά λύπης μας, αφήνουμε πίσω, ή αυτά που προσδοκούμε να γνωρίσουμε;
Αυτά που μας συνδέουν με το παρελθόν και αποδεχόμαστε πως δεν θα τα έχουμε άλλο πια ή αυτά που μας συνδέουν -σε επίπεδο πίστης ή προσδοκίας τουλάχιστον- με το μέλλον και τους νέους, πιο γήινους και ίσως πιο εφικτούς, στόχους μας...;


Τί είναι αυτό που μας ωριμάζει λοιπόν;

Είναι το δάκρυ του ονείρου που δεν πραγματοποιήθηκε ή το όνειρο να δακρύσεις από την πραγματοποίηση ενός στόχου;

"Dream of Flying"

by Brian Crain