Η γέφυρα... συνδέει δυο πλευρές, μέχρι πριν απομακρυσμένες. Τις κάνει να επικοινωνούν, να αγγίζονται, να αντιμάχονται το κενό που τις χωρίζει...
Στην Ελλάδα του 2014, έχουμε πολλών ειδών γέφυρες...
Μια γέφυρα, είναι για παράδειγμα στο Ρίο-Αντίρριο. Αξίζει να διαπιστώσετε το σπουδαίο έργο που έχει συντελεστεί σε εκείνα τα άγρια νερά του Κορινθιακού, μέσα από ένα εντυπωσιακό βίντεο του National Geographic.
Μια άλλη γέφυρα, είναι η γέφυρα ζωής που στήνεται καθημερινά μέσα από τα λογής λογής (και αμφιβόλων συνθηκών διαλογής) ασθενοφόρα, με σκοπό ένας ασθενής να μεταφερθεί με ασφάλεια, ζεστασιά και ταχύτητα, σε υψηλότερη βαθμίδα νοσοκομειακής περίθαλψης... Τι γίνεται όμως, αν τα θεμέλια μιας τέτοιας γέφυρας, δένονται με τσιρότα και λευκοσίλκ που χρησιμοποιούμε μετά τις αιμοληψίες, με σκοπό να καλυφθούν παράθυρα που μπάζουν κρύο; Τι γίνεται όταν τα τσιρότα δεν φτάνουν να καλύψουν αυτές τις τρύπες του αίσχους; Τι γίνεται όταν ο ασθενής (με πολύ βαριά καρδιακή ανεπάρκεια) σου ζητάει ακόμα μια κουβέρτα (πέρα από τις 3 που του έχεις ήδη δώσει...) για να σκεπαστεί; Για τα δικά σου πόδια βέβαια που έχουν παγώσει, ούτε λόγος... Σε ποιον θα μπορούσες εξάλλου να το πεις; Ίσως, μόνο στις μπουκάλες οξυγόνου που είναι πλάι σου... Πόσο στέρεη λοιπόν, μπορεί να είναι μια τέτοια γέφυρα ζωής;!
Στην Ελλάδα όμως, υπάρχει και μια ακόμα γέφυρα:
"Ποιο είναι το νόημα των ονείρων; Τη δεκαετία του 1960 δυο ερευνητές το Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, στην πορεία πειραμάτων πάνω στον ύπνο των γάτων, ανακάλυψαν ότι κατά τη διάρκεια των ονείρων μια μικρή περιοχή κοντά στη βάση του εγκεφάλου που ονομάζεται γέφυρα, εκπέμπει νευρικά σήματα. Ξεκινώντας από αυτό το σημείο, τα σήματα ταξιδεύουν προς τα πάνω, διασχίζουν ολόκληρο τον εγκέφαλο και διανέμονται στο νεοφλοιό, ενεργοποιώντας όλα τα νευρικά κύτταρα, προκαλώντας το σχηματισμό εικόνων, αισθήσεων και συναισθημάτων. Το όνειρο επομένως, είναι η απόπειρα να δοθεί συνάφεια και ενιαία δομή σε ένα σύνολο ασύνδετων γεγονότων που αναπαράγονται από τη νευρική δραστηριότητα (σημείωση δική μου: πόσο πραγματικά ελληνικό ακούγεται αυτό τη σήμερον ημέρα μέσα σε αυτή την νευρική κατάσταση που μας πνίγει όλους...;). Έτσι, ικανοποιείται η ανάγκη ορθολογισμού που είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα του ανθρώπινου μυαλού. Επομένως, εμείς θα δούμε διάφορα όνειρα ανάλογα με τα εγκεφαλικά κύτταρα που ενεργοποιούνται από ένα νευρικό ερέθισμα τελείως τυχαίο. Άρα, είναι ανώφελο να ψάχνουμε να βρούμε κρυφό νόημα στα όνειρα."
(απόσπασμα χωρίς άδεια αναδημοσίευσης, από το "Υγιεινός Ύπνος" των Marilena Zanardi και Antonio Maltempi, εκδ. Lector, 2007)
Πολλοί ακόμα βαδίζουν πάνω σε αυτή την ελληνική γέφυρα. Είναι η γέφυρα των ονείρων. Η γέφυρα, που προσπαθεί να δώσει νόημα στα ανόητα, πνεύμα στα υλικά, αξία στα ανάξια, ευκαιρία στα χαμένα... Μπορεί, βέβαια να είναι ανώφελο με βάση τους επιστήμονες του είδους, αλλά αυτό που μας δίνει ελπίδα για να διατηρηθούμε πάνω σε αυτή τη γέφυρα του παραλόγου είναι ότι το μέλλον μας -ευτυχώς- δεν είναι ανέφελο... καθώς τα νέφη, γεφυρώνουν το ελληνικό φως και το κάνουν να φτάσει τελικά στα μάτια μας... Και τότε αναρωτιέται κανείς, τί καθρεφτίζει τί σε τούτη την πλάση τη μαγευτική; Τί προπορεύεται και τί ακολουθεί; Ποιο είναι εικόνα ποιανού; Ποιο είναι δικό μου και ποιο του αλλουνού; Ποιο το όριο της λίμνης και ποια η αρχή του ουρανού;! Ερωτήματα, που όπως τα όνειρα, μάλλον δεν έχουν νόημα από μόνα τους... Καιρός, να τους προσδώσουμε εμείς το δικό μας νόημα, λοιπόν! Ή πιο απλά αν θέλετε, καιρός να προσδώσουμε νόημα στον... καιρό!
(φωτό από το σπίτι μου, χτες, λίγο πριν το σούρουπο...)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου