Ξέρετε γιατί χαίρομαι στη ζωή μου; Γιατί χωρίς να προσπαθώ και πολύ, η τύχη μού τα φέρνει όλα μπορστά μου φόρα παρτίδα, χωρίς να κουράζομαι, λες και δεν είναι η τύχη που τα προκαλεί, αλλά κάποιος που θέλει να παίξει με τα νεύρα μου. Προ πολλού όμως, έχω δεχτεί την πρόκληση και παίζω...
Ποιό είναι το καινούργιο θέμα;
Αυτό το εξάμηνο στη σχολή, έχω βουτήξει βαθειά στα θέματα της γλωσσολογίας, παρακολουθώντας δυο καταπληκτικά μαθήματα. Το ένα λέγεται Κοινωνιογλωσσολογία και το άλλο Πραγματολογία. Τα μαθήματα αυτά μου αποκαλύπτουν τη μαγεία της ανθρώπινης γλώσσας και κατ'επέκταση του ανθρώπινου νου. Γλώσσα και νους, συμβιώνουν κάτω από την ίδια στέγη που ακούει στο όνομα λόγος. Αυτή η έννοια, με απασχολεί από τότε που κάναμε Νευρολογία στο πανεπιστήμιο. Τώρα ήρθε η ώρα να μάθω κάτι περισσότερο και να ξεδιαλύνω κάποια μυστικά της. Περιττό να σας πω ότι γουστάρω όσο δεν πάει... Και περιττό να σας πω ότι έχουν και κάποιο κοινό πεδίο ενδιαφέροντος με την Ιατρική, όπως για παράδειγμα η πάθηση που ονομάζεται pragmatic disorder.
Γιατί το αναφέρω όλο αυτό, ειδικά σήμερα; Διότι, η γλώσσα είναι ένα εργαλείο που από μόνο του δεν λέει απολύτως τίποτα, αν δεν συμπεριλάβεις και τη χρήση του και άρα και τον χρήστη του. Γλώσσα και χρήστης, δίνουν το σύνολο των πληροφοριών που κυκλοφορούν στον αέρα. Μάλιστα, οι λέξεις μπορεί να λάβουν το ακριβώς αντίθετο νόημα από το σύνηθες που τους έχει σημανθεί από ένα λεξικό, αν εξετάσεις και τον χρήστη-ομιλητή. Σίγουρα δεν μπορώ να σας αναπτύξω ολόκληρη αυτή τη θεωρία σε ένα μόνο post, μπορώ όμως να σας δώσω ένα παράδειγμα:
"Πριν από 2.500 χρόνια είχαμε τη σύγκρουση Ανατολής και Δύσης. Σήμερα, γιορτάζει όλη η ανθρωπότητα μέσα από το πνεύμα της Ολυμπιακής Εκεχειρίας, των Ολυμπιακών Αγώνων. Γιορτάζουμε τις κοινές μας αξίες, της ειρήνης, της συνεργασίας, της αγάπης, του αθλητισμού. Για μένα, είναι μεγάλη χαρά που είχα την ευκαιρία να τρέξω, έστω αυτά τα λίγα χιλιόμετρα, αυτή την ιστορική ημέρα, που προβάλλει την Ελλάδα".
Αυτά είναι τα λόγια του πρωθυπουργού σήμερα, ο οποίος έλαβε μέρος στα 10 χλμ, για τον εορτασμού του σημερινού Μαραθωνίου! Και σας ρωτάω: εσείς τι καταλαβαίνετε από τα λεγόμενά του; Αλλά και γενικά από τα λεγόμενα πολιτικών; Να σας πω εγώ τι καταλαβαίνω:
- αν κάποτε είχαμε τη σύγκρουση Ανατολής και Δύσης, σήμερα έχουμε την κατακρεούργηση της Ανατολής από τη Δύση, τη στυγνή επιβολή της δυτικής αντίληψης και του δυτικού τρόπου σκέψης, την ισοπέδωση κάθε είδους διαφορετικότητας
- εγώ γιατί σε κάθε Ολυμπιακούς Αγώνες θεωρώ ότι δεν γιορτάζει η ανθρωπότητα αλλά οι πολυεθνικές-χορηγοί και η χώρα-εισπράκτορας όπου διοργανώνονται;
- ποιές είναι οι κοινές αξίες που γιορτάζουμε σήμερα; το "ό,τι φάμε ό,τι πιούμε και ό,τι αρπάξει ο κώλος μας";
- ποιά ειρήνη; στην ειρήνη είναι όλοι ικανοποιημένοι γιατί είναι απόφαση όλων των πολιτών και έτσι επικρατεί ησυχία, όχι φασαριές. Η ειρήνη δεν είναι επιβεβλημένη από την κάθε μορφή εξουσίας που κατ'ευφημισμόν ονομάζει την καταπίεσή της, ως ειρήνη!
- ποιά συνεργασία; αυτή ΔΝΤ και ελληνικής κυβέρνησης;
- ποιά αγάπη; αυτή που στέλνει ο κάτωθι κύριος στο ακόμα πιο κάτω -από αυτόν- πιτσιρικάκι;
- ποιόν αθλητισμό; αυτόν που προέβάλε ο -για λίγο- εθνικός ήρωας, Κώστας Κεντέρης, (το αναφέρω τυχαία γιατί τυγχάνει να μένω στο νησί που τον γέννησε), που δεν είχε καν τα παπάρια να βγει και να παραδεχτεί ότι... είχε πάρει καλύτερα μαντζούνια από αυτά των υπόλοιπων αραπάδων;
- αυτήν την ιστορική μέρα, κύριε πρωθυπουργέ δεν προβάλλεται η Ελλάδα του 2010 μΧ, αλλά η Ελλάδα του 490 πΧ. Διότι, η Ελλάδα του σήμερα δεν έχει καμία μα καμία σχέση με τους ανθρώπους και τα πεπραγμένα τους 2500 χρόνια πριν. Αφήστε κατά μέρος την Ιστορία, και κοιτάξτε τι κάνετε εσείς σήμερα στους πολίτες τούτης της χώρας. Αναρωτηθείτε λίγο πώς θα σας δουν εσάς μετά από 2500 χρόνια, οι ιστορικοί του μέλλοντος: μήπως σαν αυτούς που κατέβασαν τα βρακιά τους στη Δύση, ώστε να μας τον φερμάρουν οι μεγάλοι τούτης της πλάσης, όπως παρόμοια είχαν κάνει και πολλοί στο πέρασμα των Περσών πριν 2500 χρόνια; Αν εσύ το θεωρείς μεγάλη χαρά που τρέχεις λίγα χιλιόμετρα μία φορά στην άνετη ζωούλα σου, ρώτα τον κάθε φουκαρά που από εδώ και στο εξής θα τρέχει κάθε μέρα στη ζωή του και έναν καινούργιο Μαραθώνιο, χωρίς να είναι ούτε χαρούμενος, ούτε υπεύθυνος για κάτι τέτοιο, αναφωνόντας "γεγαμηθήκαμεν", σε αντιπαραβολή του "νενικήκαμεν";
Και σας ρωτάω λοιπόν, καλοί μου αναγνώστες: τι πολύπλοκο εργαλείο αυτή η γλώσσα, όταν τελικά κάποιος μπορεί να λέει τα εντελώς αντίθετα από αυτά που λέει. Γλώσσα, λοιπόν ξεκομμένη από τον ομιλητή είναι κάτι ψόφιο. Πρώτα πρέπει να γνωρίζεις τον ομιλητή και μετά να αρχίσεις να καταλαβαίνεις κάποια από αυτά που λέει ο ομιλητής.
Πού καταλήγουμε ξανά; Στην σχετικότητα των πάντων.
Υ.Γ.: Σήμερα απόλαυσα ψάρεμα στον κόλπο της Γέρας. Απολογισμός: δυο μεγάλα καλαμάρια, δυο μεγάλες σουπιές και ένα μέτριο χταπόδι. Μα ακόμα πιο πολύ απόλαυσα τον γυρισμό, όπου καβάλα στη μηχανή, ήμουν ακριβώς δίπλα στα νερά του κόλπου, καθώς ο κύριος Ήλιος έδυε και κοκκίνιζαν βουνά και λαγκάδια, σε μια μπουνατσιά που σε προσκαλούσε να περπατήσεις πάνω στο υγρό στοιχείο. Α, ρε Jesus, πολύ ζηλεύω το περπάτημά σου πάνω στα νερά (αν έγινε ποτέ, φυσικά)! Όπως αντιλαμβάνεστε λοιπόν, ο καθείς γιόρτασε με τον δικο του τρόπο την σημερινή ημέρα!
- αυτήν την ιστορική μέρα, κύριε πρωθυπουργέ δεν προβάλλεται η Ελλάδα του 2010 μΧ, αλλά η Ελλάδα του 490 πΧ. Διότι, η Ελλάδα του σήμερα δεν έχει καμία μα καμία σχέση με τους ανθρώπους και τα πεπραγμένα τους 2500 χρόνια πριν. Αφήστε κατά μέρος την Ιστορία, και κοιτάξτε τι κάνετε εσείς σήμερα στους πολίτες τούτης της χώρας. Αναρωτηθείτε λίγο πώς θα σας δουν εσάς μετά από 2500 χρόνια, οι ιστορικοί του μέλλοντος: μήπως σαν αυτούς που κατέβασαν τα βρακιά τους στη Δύση, ώστε να μας τον φερμάρουν οι μεγάλοι τούτης της πλάσης, όπως παρόμοια είχαν κάνει και πολλοί στο πέρασμα των Περσών πριν 2500 χρόνια; Αν εσύ το θεωρείς μεγάλη χαρά που τρέχεις λίγα χιλιόμετρα μία φορά στην άνετη ζωούλα σου, ρώτα τον κάθε φουκαρά που από εδώ και στο εξής θα τρέχει κάθε μέρα στη ζωή του και έναν καινούργιο Μαραθώνιο, χωρίς να είναι ούτε χαρούμενος, ούτε υπεύθυνος για κάτι τέτοιο, αναφωνόντας "γεγαμηθήκαμεν", σε αντιπαραβολή του "νενικήκαμεν";
Και σας ρωτάω λοιπόν, καλοί μου αναγνώστες: τι πολύπλοκο εργαλείο αυτή η γλώσσα, όταν τελικά κάποιος μπορεί να λέει τα εντελώς αντίθετα από αυτά που λέει. Γλώσσα, λοιπόν ξεκομμένη από τον ομιλητή είναι κάτι ψόφιο. Πρώτα πρέπει να γνωρίζεις τον ομιλητή και μετά να αρχίσεις να καταλαβαίνεις κάποια από αυτά που λέει ο ομιλητής.
Πού καταλήγουμε ξανά; Στην σχετικότητα των πάντων.
Υ.Γ.: Σήμερα απόλαυσα ψάρεμα στον κόλπο της Γέρας. Απολογισμός: δυο μεγάλα καλαμάρια, δυο μεγάλες σουπιές και ένα μέτριο χταπόδι. Μα ακόμα πιο πολύ απόλαυσα τον γυρισμό, όπου καβάλα στη μηχανή, ήμουν ακριβώς δίπλα στα νερά του κόλπου, καθώς ο κύριος Ήλιος έδυε και κοκκίνιζαν βουνά και λαγκάδια, σε μια μπουνατσιά που σε προσκαλούσε να περπατήσεις πάνω στο υγρό στοιχείο. Α, ρε Jesus, πολύ ζηλεύω το περπάτημά σου πάνω στα νερά (αν έγινε ποτέ, φυσικά)! Όπως αντιλαμβάνεστε λοιπόν, ο καθείς γιόρτασε με τον δικο του τρόπο την σημερινή ημέρα!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου