Τα τελευταία λόγια ενός αντρειωμένου... ανεπανάληπτα και συνάμα τόσο εύληπτα.
Διέβλεπε την πορεία του ανθρώπου και της νόησής του.
Μα κυρίως, η στάση του, συνεπέστατη με τα λόγια του... και συνάμα μοναχική.
Πόσο φως, πόσο Ήλιο και πόση Ελλάδα βλέπεις από εκεί ψηλά που κείτεσαι;
Ας κοιταχτούμε όλοι μες στα μάτια.
Τα μάτια τα ψιχαλιστά...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου