Πριν λίγες μέρες, σε κάποια -απ'τα πολλά πανάθεμά τα- διόδια της Βορείου Ελλάδος, σταματάω να πληρώσω. Πίσω μου ακριβώς ήταν ένας μοτοσικλετιστής, φουλ εξοπλισμένος, με όλα τα κομφόρ του ταξιδευτή, και με μια μικρή ελληνική σημαιούλα να κυματίζει στο πίσω μέρος της V-Strom μηχανάρας του. Ανοίγει η μπάρα για να φύγω, και ξαφνικά ο μηχανόβιος γκαζώνει, με προσπερνά και φεύγει μπροστά, χωρίς να πληρώσει... Έφυγε τόσο γρήγορα που το μόνο που συγκράτησα ως εικόνα ήταν η ελληνική σημαιούλα να μαστιγώνεται από του καιρού τις δίνες...
Στιγμιαία στενοχωρήθηκα για τον ελληνικό τσαμπουκά και την ελληνική "μαγκιά" που δεν σταματούν να ξεχειλίζουν όπου βρεθούμε και όπου σταθούμε.
Αμέσως μετά όμως, ενθυμούμενος ένα υπέροχο τραγούδι, που νομίζω ότι περιγράφει αυτόν τον άγνωστο μηχανόβιο (και δικαιωματικά λοιπόν του ανήκει η αφιέρωση), στεναχωρήθηκα που δεν έχω κάνει και εγώ κάτι τέτοιο μέχρι τώρα...
"Διόδια"
Στίχοι: Πόλυς Κυριακού
Μουσική: Σταύρος Σιόλας
Ερμηνεία: Σταύρος Σιόλας & Φωτεινή Βελεσιώτου
Τώρα που δεν υπάρχουνε διόδια λοιπόν, φαίνεται ότι ο καθείς αρχίζει να παίρνει το νόμο στα χέρια του...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου