Τα (υπουργεία) Παιδεία, παίζει...



Στο άκουσμα ότι νέος Υπουργός Παιδείας είναι ο Μπαμπινιώτης, πραγματικά χάρηκα. Αμέσως μετά όμως, σκέφτηκα πιο ρεαλιστικά. Για να δούμε τι πραγματικά μπορεί να κάνει μια τέτοια προσωπικότητα, που έχει εντρυφήσει όσο λίγοι στα προβλήματα της Παιδείας, για να δούμε, τι μπορεί να κάνει ένας ειδικός όταν του δίνεται(;) η ευκαιρία να κάνει αλλαγές...

Όμως, για μια στιγμή. Αν γίνουν εκλογές σε 1-2 μήνες, και βγει ο Σαμαράς ή κυβέρνηση συνασπισμού, ο Μπαμπινιώτης θα παραμείνει στη θέση του; Δεν θα αλλάξει; Συνεπώς, τι θα έχει κατορθώσει να αλλάξει μέχρι τότε, στην πολύπαθη παιδεία μας; Μήπως λοιπόν, όλο αυτό το αξίωμα, είναι απλά ένα χρωστούμενο στον κύριο Μπαμπινιώτη, για εξαργύρωση των υπηρεσιών του; Μήπως όλα γίνονται για να γραφτεί και το όνομα του Μπαμπινιώτη στην ατελείωτη λίστα των διατελεσάντων υπουργών παιδείας, έτσι για να κάνει πλουσιότερο το βιογραφικό του μεγάλου αυτού γλωσσολόγου, και φτωχότερη την παιδεία μας, που έχει την κατάρα να κυβερνιέται από ανάξιους ή από άξιους που δεν τους δίνεται όμως πραγματικά το βήμα, η ευκαιρία και η εξουσία για πραγματικές αλλαγές;

Γιατί, ας πούμε, δεν έβαζαν τον Μπαμπινιώτη νωρίτερα υπουργό παιδείας, και έβαλαν την μέγαιρα, Άννα Ανθρακοπούλου (τι άνθρακας, τι διαμάντι;) να τα κάψει όλα στην παιδεία και να αφήσει μόνο άνθρακα και αποκαΐδια;

Μάλλον, όμως και αυτή η ερώτηση, θα μείνει αναπάντητη όπως τόσες άλλες, σχετικά με αυτήν την κυβέρνηση. Έτσι, η χαρά στο άκουσμα του νέου Υπουργού Παιδείας, με γέμισε αποστροφή...