Τούτες τις τελευταίες μέρες πολύς ντόρος γίνεται για τα φασόν φάρμακα, τα λεγόμενα και “γενόσημα” ή “generics” αγγλιστί, που ο κύριος υπουργός υγείας αποφάσισε να ρίξει σε μεγαλύτερο ποσοστό (από 18% που είναι, να φτάσει το ευρωπαϊκό όριο του 50%) στην αγορά φαρμάκων στη χώρα μας.
Χαμός με τους φαρμακάδες, με τους φαρμακοτρίφτηδες και με τους γιατρούς τους τσίφτηδες! Ακούω να απευθύνουν στους ιατρούς το ερώτημα αν είναι σωστό να συνταγογραφούν την χημική ουσία ενός φαρμάκου ή το εμπορικό όνομα του, διαλέγοντας ουσιαστικά ένα σκεύασμα, ανάμεσα στα πολλά που κυκλοφορούν με την ίδια χημική ουσία.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Εμείς, ως ιατροί εκπαιδευόμαστε στις σχολές της χώρας (λέμε τώρα…) μαθαίνοντας για χημικές δραστικές ουσίες φαρμάκων και όχι για εμπορικά ονόματα. Η Φαρμακολογία, η Παθολογία, η Νοσολογία, η Θεραπευτική, ήταν μαθήματα που μας μάθαιναν και μας εξέταζαν σε χημικές ουσίες και όχι σε chick ονοματάκια φαρμακευτικών προϊόντων. Επίσης, η επίσημη σύσταση των καθηγητάδων μας στο μάθημα της Φαρμακολογίας ήταν να συνταγογραφούμε τις χημικές ουσίες και όχι το εμπορικό σκεύασμα του κάθε φαρμάκου. Αυτό, ξέρετε είχε ένα νόημα, το οποίο θεωρώ ότι είναι απόλυτα σωστό: ήθελε αυτή η σύσταση των εκπαιδευτών μας να τονίσει, τον διαχωρισμό ιατρού και έμπορα. Ο ιατρός, χειρίζεται χημικές ουσίες, καθώς η χημεία είναι η βάση του φαινομένου της ζωής. Η εμπορία, είναι η βάση του φαινομένου του κέρδους. Ορθά λοιπόν, αν και πράγμα σπάνιο για τους καθηγητές μας, (να σημειωθεί όμως ότι η έδρα της Φαρμακολογίας πραγματικά ξεχώριζε για την ηθική της και το εκπαιδευτικό της έργο), μας ωθούσαν προς το δρόμο της ηθικής.
Αν ανατρέξετε όλα τα μεγάλα ιατρικά περιοδικά και όλες τις ευρείας κλίμακας έρευνες για την αποτελεσματικότητα και ασφάλεια των φαρμάκων που δημοσιεύονται σε αυτά τα περιοδικά, θα βρείτε μόνο χημικές ουσίες να αναφέρονται και καθόλου εμπορικό όνομα. Οι ιατροί λοιπόν, δεχόμαστε ως γνώση, τη δράση που έχει μια χημική ουσία και όχι ένα εμπορικό σκεύασμα. Πάλι η κατεύθυνση της ιατρικής κοινότητας είναι προς τη χημεία και όχι προς την εμπορία.
Ας δούμε όμως τώρα την πραγματικότητα.
Μεταξύ ιατρού, που γνωρίζει την χημική ουσία και τη δράση της, και του ασθενούς που θα την λάβει, υπάρχει ένας χώρος, όπου εντοπίζουμε τους «μεσάζοντες», που είναι αρκετοί. Αρχικά ο φαρμακέμπορος, ο οποίος παράγει, διαχειρίζεται και πουλά την χημική αυτή ουσία. Στη συνέχεια ο κατά τόπους και χώρες αντίστοιχος ΕΟΦ, ο οποίος κυρίως απαρτίζεται από ιατρούς. Επίσης το εκάστοτε Υπουργείο Υγείας που αδειοδοτεί, αλλά κυρίως ελέγχει, τις παρτίδες των φαρμάκων που παράγονται ή εισάγονται. Τέλος, ο φαρμακοποιός, που δεν είναι τίποτε άλλο (με όλο το σεβασμό αγαπητοί φαρμακοποιοί) από πωλητής σκευασμάτων, τα οποία δεν ξέρει ακριβώς ούτε πώς, ούτε τί προκαλούν. Όλοι αυτοί, έχουν ευθύνη στο τι θα φτάσει τελικά ως τον ασθενή και δεν είναι μόνο ο ιατρός, όπως πολλοί λένε, που αποκλειστικά είναι υπεύθυνος για έναν ασθενή. Αγαπητοί μου, ο ασθενής, δεν ανήκει σε κάποιον ιατρό! Δεν είναι κανένα γουρούνι ή κτήμα κανενός. Ο ασθενής, είναι ένας πολίτης, που (οφείλει να) απαιτεί σεβασμό σε ένα πρόβλημα υγείας του, όπως οφείλει να απαιτεί σεβασμό σε κάθε του κοινωνική έκφανση και ανάγκη.
Πολλοί έχουν ξεσηκωθεί εναντίον των γενοσήμων. Οι πιο πολλοί βέβαια είναι οι φαρμακοποιοί και ο ιατροί, χωρίς να δύναμαι να αντιληφθώ τη στάση των τελευταίων.
Τα γενόσημα, δεν πήραν άδεια να παραχθούν, από μια συγκεκριμένη κρατική επιτροπή;
Τα γενόσημα, δεν τα παρήγαγε ένα εγκεκριμένο εργοστάσιο; Τι σημασία έχει αν βρίσκεται στην Ινδία ή στη Μαδαγασκάρη; Με την ίδια λογική, να μην φοράμε μπλουζάκια Made in India, να μην έχουμε υπολογιστές Made in Japan, να μην πίνουμε γάλα Made in Nederlands… Θα μου πείτε, μα εδώ πρόκειται για την υγεία. Και θα σας πω και όλα τα υπόλοιπα που τρώμε ή που φοράμε, πάλι την υγειά αφορούν. Γιατί ποτέ ως τώρα δεν αναρωτηθήκαμε πού στο διάολο παρασκευάζεται το τυρί ή το κρέας που τρώμε; Ή και αν αναρωτηθήκαμε, τι σκατά κάναμε για να εξακριβώσουμε την προέλευση και την ποιότητα;
Τα γενόσημα, δεν εγκρίθηκαν να κυκλοφορούν σε μια αγορά, από τον αντίστοιχο ΕΟΦ; Δεν έχουν δηλαδή τα ίδια θεραπευτικά αποτελέσματα με τα πρωτότυπα φάρμακα; Αυτοί του ΕΟΦ, τι κάνουν όταν πρέπει να ελέγξουν την ποιότητα του σκευάσματος που πρόκειται να κυκλοφορήσει;
Και στο κάτω κάτω, αναρωτηθήκατε ποτέ, γιατί πρέπει τα πρωτότυπα φάρμακα να διατηρούν την πατέντα τους για περίπου 10 χρόνια, πριν επιτραπεί σε άλλες φαρμακοβιομηχανίες να τα αντιγράψουν και να φτιάξουν τα γενόσημα;
Αναρωτηθήκατε, γιατί τα πρωτότυπα φάρμακα να κοστίζουν όσο κοστίζουν, πριν κατακρημνίσουν τις τιμές οι άλλες φαρμακοβιομηχανίες όταν τα αντιγράψουν; Ποιος καθορίζει βρε παιδί μου, τις πρωταρχικές τιμές και με τι κριτήρια; Γιατί δηλαδή να μην είναι όλα τα φάρμακα τζάμπα; Μήπως γιατί ο τζάμπας πέθανε… από υπερβολική δόση φραμάκων;!!
Δηλαδή, όταν ανοίξει η αγορά για τα γενόσημα, και ο φαρμακοποιός πλέον θα διαλέγει το σκεύασμα, ο ιατρός θα έχει ησυχάσει και θα αδιαφορεί για την πορεία του αρρώστου; Όχι, βέβαια! Για αυτό το λόγο υπάρχει η φάκεν κίτρινη κάρτα στο τέλος του βιβλίου του ΕΟΦ, για να δηλώνουμε τις ανεπιθύμητες ενέργειες και ό,τι άλλο στραβό και ανάποδο σχετικά με νέα (αλλά και παλιά) σκευάσματα που κυκλοφορούν. Αρκεί να υπάρχει διάθεση ελέγχου από τους ανοιχτομάτηδες ιατρούς! Άρα, ένας ιατρός δεν αποσυνδέεται, από τον επιβεβλημένο έλεγχο που πρέπει να γίνεται σχετικά με τα χορηγούμενα σκευάσματα.
Συνεπώς, δεν είναι μόνο ο ιατρός, όπως σωστά καταλάβατε, που επεμβαίνει στο τί τελικά μαντζούνι θα πάρει ο καημένος ο άρρωστος, αλλά τόσοι άλλοι λεγάμενοι… Αναρωτηθήκατε ποτέ, αν όλοι αυτοί κάνουν τη δουλειά τους σωστά; Βέβαια, αυτό που σας ρωτάω, είναι σαν να σας λέω: μπορούμε να ελέγξουμε την παγκοσμιοποίηση…;
Όταν, η κοινωνία θέλησε ο ιατρός να είναι όχι μόνο ιατρός, άλλα και πράγματα, τότε αυτός, άρχισε να λαδώνεται, να τα παίρνει από τις φαρμακευτικές, να πηγαίνει τα ταξιδάκια του που τα βάφτιζε συνέδρια, έγινε και βουλευτής και υπουργός υγείας και χασάπης που πρώτα σφάζει εσένα οικονομικά και μετά πάει στο χειρουργείο για να σφάξει τον συγγενή σου που είναι άρρωστος… Αγαπητοί μου, ο ιατρός, οφείλει να είναι ιατρός, που μοναδικό στόχο έχει η υγεία του αρρώστου του. Αυτήν πρέπει να προασπίζει, αυτήν πρέπει να επιδιώκει. Και τα γενόσημα, πραγματικά δεν έχουν αποδειχτεί ότι την βλάπτουν. Το αντίθετο μάλιστα. Την υγεία, και μάλιστα τη δημόσια, αγαπητοί μου, την βλάπτουν όλοι εκείνοι οι μεσάζοντες, οι έμποροι και οι γραφιάδες-υπουργοί, που ουδεμία σχέση έχουν με την ιατρική ιδιότητα και φυσικά ουδεμία ομοιότητα έχουν με την επιδίωξη του ιατρού περί της προάσπισης της υγείας: όλοι οι μεσάζοντες θέλουν ένα κα μόνο πράγμα – το κέρδος.
Αναρωτηθήκατε, γιατί τα πρωτότυπα φάρμακα να κοστίζουν όσο κοστίζουν, πριν κατακρημνίσουν τις τιμές οι άλλες φαρμακοβιομηχανίες όταν τα αντιγράψουν; Ποιος καθορίζει βρε παιδί μου, τις πρωταρχικές τιμές και με τι κριτήρια; Γιατί δηλαδή να μην είναι όλα τα φάρμακα τζάμπα; Μήπως γιατί ο τζάμπας πέθανε… από υπερβολική δόση φραμάκων;!!
Δηλαδή, όταν ανοίξει η αγορά για τα γενόσημα, και ο φαρμακοποιός πλέον θα διαλέγει το σκεύασμα, ο ιατρός θα έχει ησυχάσει και θα αδιαφορεί για την πορεία του αρρώστου; Όχι, βέβαια! Για αυτό το λόγο υπάρχει η φάκεν κίτρινη κάρτα στο τέλος του βιβλίου του ΕΟΦ, για να δηλώνουμε τις ανεπιθύμητες ενέργειες και ό,τι άλλο στραβό και ανάποδο σχετικά με νέα (αλλά και παλιά) σκευάσματα που κυκλοφορούν. Αρκεί να υπάρχει διάθεση ελέγχου από τους ανοιχτομάτηδες ιατρούς! Άρα, ένας ιατρός δεν αποσυνδέεται, από τον επιβεβλημένο έλεγχο που πρέπει να γίνεται σχετικά με τα χορηγούμενα σκευάσματα.
Συνεπώς, δεν είναι μόνο ο ιατρός, όπως σωστά καταλάβατε, που επεμβαίνει στο τί τελικά μαντζούνι θα πάρει ο καημένος ο άρρωστος, αλλά τόσοι άλλοι λεγάμενοι… Αναρωτηθήκατε ποτέ, αν όλοι αυτοί κάνουν τη δουλειά τους σωστά; Βέβαια, αυτό που σας ρωτάω, είναι σαν να σας λέω: μπορούμε να ελέγξουμε την παγκοσμιοποίηση…;
Όταν, η κοινωνία θέλησε ο ιατρός να είναι όχι μόνο ιατρός, άλλα και πράγματα, τότε αυτός, άρχισε να λαδώνεται, να τα παίρνει από τις φαρμακευτικές, να πηγαίνει τα ταξιδάκια του που τα βάφτιζε συνέδρια, έγινε και βουλευτής και υπουργός υγείας και χασάπης που πρώτα σφάζει εσένα οικονομικά και μετά πάει στο χειρουργείο για να σφάξει τον συγγενή σου που είναι άρρωστος… Αγαπητοί μου, ο ιατρός, οφείλει να είναι ιατρός, που μοναδικό στόχο έχει η υγεία του αρρώστου του. Αυτήν πρέπει να προασπίζει, αυτήν πρέπει να επιδιώκει. Και τα γενόσημα, πραγματικά δεν έχουν αποδειχτεί ότι την βλάπτουν. Το αντίθετο μάλιστα. Την υγεία, και μάλιστα τη δημόσια, αγαπητοί μου, την βλάπτουν όλοι εκείνοι οι μεσάζοντες, οι έμποροι και οι γραφιάδες-υπουργοί, που ουδεμία σχέση έχουν με την ιατρική ιδιότητα και φυσικά ουδεμία ομοιότητα έχουν με την επιδίωξη του ιατρού περί της προάσπισης της υγείας: όλοι οι μεσάζοντες θέλουν ένα κα μόνο πράγμα – το κέρδος.
Και κάτι τελευταίο, μα πιστεύω το πιο σημαντικό: το θέμα δεν είναι τα γενόσημα. Το θέμα είναι πώς θα ρίξουμε από την εξουσία επιτέλους, όλα εκείνα τα τζάκια που με μόνο λάβαρο τα οικόσημά τους, μας κυβερνούν τόσα χρόνια τώρα και κάνουν ό,τι μα ό,τι θέλουν στις πλάτες μας, καθώς και πώς θα πάψουμε να δημιουργούμε ψεύτικα σύμβολα και λοιπά εθνόσημα για να τονώσουμε το ήδη κουρελιασμένο ηθικό μας. Η Ελλάδα, είναι καλώς ή κακώς, ενταγμένη στο παγκόσμιο σύστημα αγοράς, συνεπώς και φαρμάκων. Ο Έλληνας πολίτης, οφείλει να ζητήσει καλύτερη ποιότητα υγείας, όχι ζητώντας ευθύνες μόνο από τον ιατρό, που τυγχάνει απλώς να βλέπει μπροστά του, αλλά και από όλους εκείνους που κρύβονται στο σκοτάδι και πίσω από τον ιατρό, και που ακούν στο όνομα «μεσάζοντες». Όπως, με τόσα άλλα πράγματα, έτσι και με τα φάρμακα, ο πολίτης οφείλει να ενημερώνεται σωστά και να ασκεί έλεγχο και κριτική, εκεί που χρειάζεται. Και ο Έλληνας ιατρός όμως, συμπαραστάτης του πολίτη, οφείλει να τον ενημερώνει σωστά για τους εχθρούς της υγείας του και τις πιθανές επιπλοκές (της συστημα-τικής δράσης). Ο ιατρός δεν είναι δικαστής ή οικονομολόγος. Ο ιατρός, συστήνει την καλύτερη ιατρική λύση, όπως αυτή ανακοινώνεται στα μεγάλης κυκλοφορίας επιστημονικά περιοδικά και συνέδρια. Τα υπόλοιπα, ανήκουν στην κοινωνία, στην αγορά, στο υπουργείο και στο παγκόσμιο σύστημα που μας κυβερνά. Αυτά, είναι οι εχθροί του αρρώστου και όχι ο ιατρός.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου