Έτσι απλά ένα πρωινό σου δίνεται ευκαιρία για εξαιρετικές στιγμές. Σήμερα πέρασα μια υπέροχη ημέρα. Ένας φίλος εκλεκτός από την Αγία Παρασκευή (ένω χωριό κοντά στην Καλλονή), κανόνισε για βόλτα με δυο άλογα, καθαρόαιμα. Αφού έφτασα το πρωί και κατέβηκα από τα 78 άλογα της δικής μου μηχανής, αντικρύζω το εξής θέαμα:
Άλογα. Πανέμορφα. Ήρεμα. Στολίδια του οικοσυστήματος. Φιλικά. Λίγο ντροπαλά απέναντι στο φακό της κάμερας.
Η βόλτα μας εξαιρετική! Για 2 ώρες τιναζόμουν σε κάθε καλπασμό του αλόγου, νοιώθωντας την απογείωση σε κάθε δεύτερο βηματισμό. Για 2 ώρες θαύμαζα την κίνηση αυτού του τετράποδου. Για 2 ώρες επικοινωνούσα με αυτό το πλάσμα, με φόντο ελαιώνες, χωράφια με σπαρτά, χωματόδρομους...
Η επικοινωνία μας στηριζόταν σε τρεις φράσεις:
"Ε, τσ,τσ,τσ" δηλαδή "ξεκίνα"
"Αχα, αχα" δηλαδή "πάμε πιο γρήγορα"
"Οοοοοοοουουουου" δηλαδή "σταμάτα"
καθώς και σε τράβηγμα του αντίστοιχου λουριού (δεξιού ή αριστερού) για να δηλώσεις προς ποια κατεύθυνση θέλεις να στρίψεις.
Αυτή η γλώσσα μπορεί να είναι πολύπλοκη για ένα άλογο και απλούστατη για έναν άνθρωπο. Αν όμως το άλογο δεν είναι άνθρωπος -άρα δεν είναι έλλογο ον- πώς γίνεται με τρεις φράσεις και δυο κινήσεις να μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί του ωσάν να ήταν άνθρωπος, ενώ αντιθέτως με κάποιους ανθρώπους -δηλαδή έλλογα όντα- να τους μιλάς και να τους ξαναμιλάς και αυτοί να σε κλάνουν... ή για να το πώ πιο κόσμια -και να μην εκφράζομαι ωσάν ζώο- αυτοί να αφήνουν άλυτο το κυπριακό, το παλαιστινιακό, να μην μπορούν να βρουν σύμπτωση απόψεων σε ευρωπαϊκά συνέδρια ή σύγκλιση ιδεών σε διεθνή φόρουμ, καθώς επίσης και σε άλλες τέτοιες κουραδίτσες (ουπς! πάλι εκφράζομαι ωσάν ζώο...!) που κατά καιρούς ακούμε και διαβάζουμε. Και σας ρωτώ: σημασία έχει η πολυπλοκότητα του εργαλείου (δηλαδή της γλώσσας εν προκειμένω) για να κρίνεις το επίπεδο προόδου και πνευματικής ανάπτυξης μιας κοινωνίας ή το ίδιο το αποτέλεσμα που προκαλεί το εν λόγω εργαλείο (δηλαδή η επικοινωνία στο συγκεκριμένο παράδειγμα); Η σύγχρονη ανθρωπολογία απαντά το δεύτερο.
Αν μπορείς να επικοινωνήσεις με άλογα και όχι με έλλογα, τότε υπάρχει κάτι προβληματικό αγαπητοί μου στον ορισμό της λέξης λόγος και λογική. Κάτι έχουμε αντιληφθεί λάθος... και το αναπαράγουμε και το περνάμε σε πολλούς τρόπους που βλέπουμε τα πράγματα στη φύση (μας) καθώς και σε πολλές άλλες έννοιες που ορίζουμε στην καθημερινότητά μας, όπως για παράδειγμα στη λέξη ζώο! Παράδειγμα; Εκεί που τσακίζαμε κάτι μπαρμπούνια με τον εκλεκτό φίλο που κανόνισε όλη αυτήν την υπέροχη ημέρα, βλέπω δυο γάτες απέναντί μας, εκ των οποίων η μια ξαπλωμένη και η άλλη να γλείφει την πρώτη σε όλο της το κορμί! Φυσικά η πρώτη γάτα το απολάμβανε δεόντως! Μιλάμε για πραγματικό μπάνιο, ολόσωμο, ή για να μιλήσουμε με σεξουαλικούς όρους, μιλάμε για ηδονιστικότατο μασάζ με τη γλώσσα! Αν αυτό που κατέγραψε ο φακός μου δεν ήταν ερωτική στιγμή και μάλιστα με πολλά προκαταρκτικά, τότε τι διάλο ήταν; Όχι, γιατί κάτι έχει πάρει το αυτί μου ότι ο έρωτας -όπως και η λογική- είναι αμιγώς ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Βέβαια, πώς γίνεται έρωτας και λογική να συνυπάρχουν σε ένα ον, όταν το ίδιο αυτό το ον ισχυρίζεται ότι "ο έρωτας δεν έχει λογική...". Αγαπητοί μου τα συμπεράσματα δικά σας για το ποιό το έλλογο, ποιό το άλογο, ποιό το ζώο και ποιό το μη ζώο...
Παρακολουθήστε στιγμή προς στιγμή την ερωτική αυτή τελετουργία, κατά την οποία με αργές κινήσεις η μια γάτα ξεκινά από τα χείλη της άλλης, συνεχίζει στο αυτάκι, προχωρά στον αυχένα, και βυθίζεται στο υπόλοιπο σώμα... (καλά πόσο πρόστυχο ζώο γίνομαι καμιά φορά;).
Υ.Γ.1: Ευχαριστώ τον Μπάμπη και την αξιολάτρευτή κορούλα του, Άννα-Μαρία, για την υπέροχη μέρα που μου χάρισαν.
Υ.Γ.2: Αφού τελείωσε -βράδυ πια- ετούτη η πανέμορφη συναναστροφή με ανθρώπους και ζώα, καβάλησα ξανά τα 78 άλογα της μηχανής μου και ξεκίνησα τον δρόμο του γυρισμού. Σε όλη τη διάρκεια της επιστροφής όμως, δεν άκουγα τον ήχο που έκαναν τα 78 άλογα μαζί, καθώς ο νους μου είχε κολλήσει σε δυο άλλα άλογα, πανέμορφα, ζωντανά, καθαρόαιμα, όπως το καθάριο φως του ήλιου...
Υ.Γ.3: Επειδή και άλλες φορές έχει προκύψει σύγχυση μεταξύ ζώων και ανθρώπων, ας αφήσουμε τη μουσική να μας δώσει την δική της απάντηση στο θέμα...
"Μαύρος γάτος"
Στίχοι, Μουσική, Ερμηνεία:
Βασίλης Παπακωνσταντίνου
("εγώ δεν είμαι γάτος, εγώ είμαι ένας άνθρωπος με αισθήματα γεμάτος...")
"Ο Γορίλας"
Μουσική: Georges Brassens
Στίχοι, Ερμηνεία: Χρήστος Θηβαίος
("δεν έχει δει ποτέ του μαϊμού, γιαυτό μπορεί να τα μπερδέψει..."
"να με μπερδέψει με μια μαϊμού, είπε ο δικαστής ενοχλημένος
είναι αδύνατον εντελώς, στο τέλος βγήκε γελασμένος...")
Αξίζει να ακούσετε ξανά το τραγουδάκι αυτό, αυτή τη φορά με μια πιο παιχνιδιάρικη διάθεση. Πατήστε λοιπόν εδώ.
Η επικοινωνία μας στηριζόταν σε τρεις φράσεις:
"Ε, τσ,τσ,τσ" δηλαδή "ξεκίνα"
"Αχα, αχα" δηλαδή "πάμε πιο γρήγορα"
"Οοοοοοοουουουου" δηλαδή "σταμάτα"
καθώς και σε τράβηγμα του αντίστοιχου λουριού (δεξιού ή αριστερού) για να δηλώσεις προς ποια κατεύθυνση θέλεις να στρίψεις.
Αυτή η γλώσσα μπορεί να είναι πολύπλοκη για ένα άλογο και απλούστατη για έναν άνθρωπο. Αν όμως το άλογο δεν είναι άνθρωπος -άρα δεν είναι έλλογο ον- πώς γίνεται με τρεις φράσεις και δυο κινήσεις να μπορείς να επικοινωνήσεις μαζί του ωσάν να ήταν άνθρωπος, ενώ αντιθέτως με κάποιους ανθρώπους -δηλαδή έλλογα όντα- να τους μιλάς και να τους ξαναμιλάς και αυτοί να σε κλάνουν... ή για να το πώ πιο κόσμια -και να μην εκφράζομαι ωσάν ζώο- αυτοί να αφήνουν άλυτο το κυπριακό, το παλαιστινιακό, να μην μπορούν να βρουν σύμπτωση απόψεων σε ευρωπαϊκά συνέδρια ή σύγκλιση ιδεών σε διεθνή φόρουμ, καθώς επίσης και σε άλλες τέτοιες κουραδίτσες (ουπς! πάλι εκφράζομαι ωσάν ζώο...!) που κατά καιρούς ακούμε και διαβάζουμε. Και σας ρωτώ: σημασία έχει η πολυπλοκότητα του εργαλείου (δηλαδή της γλώσσας εν προκειμένω) για να κρίνεις το επίπεδο προόδου και πνευματικής ανάπτυξης μιας κοινωνίας ή το ίδιο το αποτέλεσμα που προκαλεί το εν λόγω εργαλείο (δηλαδή η επικοινωνία στο συγκεκριμένο παράδειγμα); Η σύγχρονη ανθρωπολογία απαντά το δεύτερο.
Αν μπορείς να επικοινωνήσεις με άλογα και όχι με έλλογα, τότε υπάρχει κάτι προβληματικό αγαπητοί μου στον ορισμό της λέξης λόγος και λογική. Κάτι έχουμε αντιληφθεί λάθος... και το αναπαράγουμε και το περνάμε σε πολλούς τρόπους που βλέπουμε τα πράγματα στη φύση (μας) καθώς και σε πολλές άλλες έννοιες που ορίζουμε στην καθημερινότητά μας, όπως για παράδειγμα στη λέξη ζώο! Παράδειγμα; Εκεί που τσακίζαμε κάτι μπαρμπούνια με τον εκλεκτό φίλο που κανόνισε όλη αυτήν την υπέροχη ημέρα, βλέπω δυο γάτες απέναντί μας, εκ των οποίων η μια ξαπλωμένη και η άλλη να γλείφει την πρώτη σε όλο της το κορμί! Φυσικά η πρώτη γάτα το απολάμβανε δεόντως! Μιλάμε για πραγματικό μπάνιο, ολόσωμο, ή για να μιλήσουμε με σεξουαλικούς όρους, μιλάμε για ηδονιστικότατο μασάζ με τη γλώσσα! Αν αυτό που κατέγραψε ο φακός μου δεν ήταν ερωτική στιγμή και μάλιστα με πολλά προκαταρκτικά, τότε τι διάλο ήταν; Όχι, γιατί κάτι έχει πάρει το αυτί μου ότι ο έρωτας -όπως και η λογική- είναι αμιγώς ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Βέβαια, πώς γίνεται έρωτας και λογική να συνυπάρχουν σε ένα ον, όταν το ίδιο αυτό το ον ισχυρίζεται ότι "ο έρωτας δεν έχει λογική...". Αγαπητοί μου τα συμπεράσματα δικά σας για το ποιό το έλλογο, ποιό το άλογο, ποιό το ζώο και ποιό το μη ζώο...
Παρακολουθήστε στιγμή προς στιγμή την ερωτική αυτή τελετουργία, κατά την οποία με αργές κινήσεις η μια γάτα ξεκινά από τα χείλη της άλλης, συνεχίζει στο αυτάκι, προχωρά στον αυχένα, και βυθίζεται στο υπόλοιπο σώμα... (καλά πόσο πρόστυχο ζώο γίνομαι καμιά φορά;).
Υ.Γ.1: Ευχαριστώ τον Μπάμπη και την αξιολάτρευτή κορούλα του, Άννα-Μαρία, για την υπέροχη μέρα που μου χάρισαν.
Υ.Γ.2: Αφού τελείωσε -βράδυ πια- ετούτη η πανέμορφη συναναστροφή με ανθρώπους και ζώα, καβάλησα ξανά τα 78 άλογα της μηχανής μου και ξεκίνησα τον δρόμο του γυρισμού. Σε όλη τη διάρκεια της επιστροφής όμως, δεν άκουγα τον ήχο που έκαναν τα 78 άλογα μαζί, καθώς ο νους μου είχε κολλήσει σε δυο άλλα άλογα, πανέμορφα, ζωντανά, καθαρόαιμα, όπως το καθάριο φως του ήλιου...
Υ.Γ.3: Επειδή και άλλες φορές έχει προκύψει σύγχυση μεταξύ ζώων και ανθρώπων, ας αφήσουμε τη μουσική να μας δώσει την δική της απάντηση στο θέμα...
Στίχοι, Μουσική, Ερμηνεία:
Βασίλης Παπακωνσταντίνου
("εγώ δεν είμαι γάτος, εγώ είμαι ένας άνθρωπος με αισθήματα γεμάτος...")
"Ο Γορίλας"
Μουσική: Georges Brassens
Στίχοι, Ερμηνεία: Χρήστος Θηβαίος
("δεν έχει δει ποτέ του μαϊμού, γιαυτό μπορεί να τα μπερδέψει..."
"να με μπερδέψει με μια μαϊμού, είπε ο δικαστής ενοχλημένος
είναι αδύνατον εντελώς, στο τέλος βγήκε γελασμένος...")
Αξίζει να ακούσετε ξανά το τραγουδάκι αυτό, αυτή τη φορά με μια πιο παιχνιδιάρικη διάθεση. Πατήστε λοιπόν εδώ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου