Η απεργία σήμερα λήγει επίσημα. Ιδού το ανακοινωθέν:
"Κάθε πραγματική απεργία καταλήγει σε μια νίκη ή σε έναν θάνατο. Η δική μου περιείχε και τα δυο.
Η νίκη: προσδιόρισα καλύτερα τη θέση μου στο Σύμπαν.
Ο θάνατος: πέθανε ο εαυτός μου που φοβόταν τη σκιά του.
Είναι καιρός εν όψει νέας χρονιάς να πάμε μπροστά. Να δοκιμάσουμε τα φτερά μας σε νέους ανέμους, δυνατούς. Να χαθούμε στο παρανάλωμα μιας ιδέας, ενός οράματος, ενός πάθους και ενός λάθους. Να πονέσουμε και να κλάψουμε. Να χάσουμε και να χαθούμε. Να δοκιμάσουμε και να πικραθούμε. Να πεινάσουμε και να διψάσουμε. Να τραγουδήσουμε και να χορέψουμε. Να έχουμε τα σπλάγχνα μας ανήσυχα. Να παλέψουμε. Να σιωπήσουμε εκεί που πρέπει. Να κατεβάσουμε τα μάτια εκεί που δεν έχουμε κάτι να πούμε. Να τα δώσουμε όλα, ό,τι έχουμε και δεν έχουμε. Και αν μείνουμε κάποτε στην ψάθα, να έχουμε για άξια πλερωμή μας τις εμπειρίες και της αναμνήσεις της πρότερης ζωής. Και μια υπόσχεση στον εαυτό μας: να μην πάψουμε να ακούμε μουσική."
"...Ξύπνα διαμάντι και ρουμπλί και αφρέ του μαλαμάτου
κι έχω δυο λόγια να σου πω του παραπονεμάτου..."
κι έχω δυο λόγια να σου πω του παραπονεμάτου..."
"Το πισωμέρι"
Παραδοσιακό Κάσου
Ερμηνεία: Γιάννης Χαρούλης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου