Ο Ήλιος πλένει τ' όνειρο της γης...



Ακούγοντας αυτό το τραγούδι, το μυαλό ταξιδεύει πίσω, εκεί στο χωριό, που κάποιες ηλιόλουστες Κυριακές του χειμώνα, σαν σήμερα, ξάπλωνα στο σαλόνι μας, έβαζα την αγαπημένη μου κασέτα με τα ανεκτίμητα εκείνα τραγούδια στο κασετόφωνο και έφευγα...


"Να με θυμάσαι και να μ' αγαπάς "
Στίχοι: Βαγγέλης Γκούφας 
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος 
Ερμηνεία: Μελίνα Μερκούρη




Κάποια φορά, εκείνη η κασέτα δεν ξανάπαιξε. Το μηχάνημα μάσησε την καφέ κορδέλα και την έκανε μαλλιά κουβάρια... Την έβγαλα αναμαλλιασμένη από τα δόντια του στερεο-φωνικού συστήματος με δάκρυα στα μάτια. Μίσησα εκείνη τη στιγμή αυτό το σύστημα που μάσησε κάτι ανεκτίμητο. 

Και ακόμα το μισώ, καθώς αυτό το σύστημα, παραμένει ακόμα και σήμερα εξίσου στέρεο στον τρόπο λειτουργίας του και εξίσου φονικό στις καταστροφικές του τακτικές...