Γήινη μοναξιά;

N = the number of civilizations in our galaxy with which communication might be possible;

and

R^* = the average rate of star formation per year in our galaxy

f_p = the fraction of those stars that have planets

n_e = the average number of planets that can potentially support life per star that has planets

f_ℓ = the fraction of the above that actually go on to develop life at some point

f_i = the fraction of the above that actually go on to develop intelligent life

f_c = the fraction of civilizations that develop a technology that releases detectable signs of their existence into space

L = the length of time such civilizations release detectable signals into space

Αυτή είναι η γνωστή εξίσωση του Frank Drake που εισήγαγε το 1961, σε μια προσπάθεια να υπολογίσει τον αριθμό των πολιτισμών στο σύμπαν που μπορούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους.



"... Πολλά έχουν γραφεί για την ενδεχόμενη θεολογική σημασία της ανακάλυψης ζωής σε άλλους πλανήτες, αν αυτή έχει συμβεί. Ένα τέτοιο γεγονός θα έκανε το ανθρώπινο γένος πάνω στον πλανήτη Γη λιγότερο μοναδικό; Η ύπαρξη ζωής σε άλλος πλανήτες θα έκανε λιγότερο πιθανή την ανάμιξη ενός δημιουργού Θεού στη διαδικασία; Κατά την άποψή μου τέτοια συμπεράσματα δε δικαιολογούνται πραγματικά. Εάν ο Θεός υπάρχει και θέλει να έχει φιλία με αισθανόμενα πλάσματα σαν εμάς και μπορεί να αντιμετωπίσει την πρόκληση της αλληλεπίδρασης με 6 δισεκατομμύρια ανθρώπους σήμερα σ' αυτόν τον πλανήτη και αναρίθμητους άλλους που έχουν φύγει πριν, δεν είναι σαφές γιατί θα ήταν πέρα από τις δυνατότητές Του να αλληλεπιδρά με παρόμοια πλάσματα σε μερικούς άλλους πλανήτες ή, για τον ίδιο σκοπό, σε μερικά δισεκατομμύρια άλλους πλανήτες. Θα 'ταν φυσικά πολύ ενδιαφέρον να ανακαλύπταμε αν τέτοια πλάσματα, σε άλλα μέρη του σύμπαντος, έχουν επίσης τον Ηθικό Νόμο, λαμβανομένης υπόψη της σημασίας του για την αντίληψή μας για τη φύση του Θεού. Στην πραγματικότητα, εντούτοις, είναι απίθανο κάποιος από μας να έχει την ευκαιρία να μάθει τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα κατά τη διάρκεια της ζωής του."

(απόσπασμα από το βιβλίο "Η γλώσσα του Θεού" του Francis S. Collins εκδόσεων Παπαζήση, χωρίς άδεια αναδημοσίευσης)


Αγαπητέ F.S.Collins δεν είπε κανείς ότι "δεν είναι σαφές γιατί θα ήταν πέρα από τις δυνατότητές Του να αλληλεπιδρά με παρόμοια πλάσματα σε μερικούς άλλους πλανήτες ή, για τον ίδιο σκοπό, σε μερικά δισεκατομμύρια άλλους πλανήτες". Αυτό που είπαμε είναι τι θα γίνει αν ανακαλυφθεί άλλος πολιτισμός; Μήπως θα καταρρεύσει ο λόγος για την μοναδικότητα του ανθρώπινου είδους και της βασιλείας που ετοιμάζει για αυτόν ο Θεός; Μήπως δεν θα έχει καμία βάση η θεωρία του Θεού μιας και είναι κομμένη στα μέτρα και σταθμά του ανθρώπου και μόνο; Ένας ακόμα ζωντανός οργανισμός, ικανός να επικοινωνήσει με τους ανθρώπους μήπως αναιρέσει το θεωρητικό κατασκεύασμα του Θεού, και ειδικά αυτό του χριστιανικού Θεού, που έχει ως επίκεντρο τον άνθρωπο και μόνο; Ο Θεός έγινε άνθρωπος, για να σώσει τον άνθρωπο, μας λέγανε στο σχολείο και όχι τον εξωγήινο. Για Θεάνθρωπο μας μιλήσανε, για σταύρωση του Υιού του Θεού πάνω στη Γη και όχι πάνω στον Άρη ή στην Ανδρομέδα μας είπαν, για ανθρώπινες αδυναμίες του Θεανθρώπου μας έπεισαν. Συνεπώς, ενώ θέτετε ένα υπέροχο ερώτημα, υπεκφεύγετε τεχνιέντως με λόγια που δεν έχουν κανένα νόημα και καμία σχέση με το ερώτημα καθ' εαυτό. Και η τρανότητα της υπεκφυγής σας το "Στην πραγματικότητα, εντούτοις, είναι απίθανο κάποιος από μας να έχει την ευκαιρία να μάθει τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα κατά τη διάρκεια της ζωής του".

Αγαπητέ κύριε F.S.Collins, τώρα είμαστε σε πιο στενή επαφή, καθώς μετά το τέλος της εξεταστικής σας διαβάζω πλέον καθημερινά, στενό μαρκάρισμα που λένε, σαν μια υπόσχεση στον Τειρεσία.

Μέχρι την επόμενη αντιπαράθεσή μας, λοιπόν! Απλώς, προσδοκώ μια πιο ξεκάθαρη θέση στα γραφόμενά σας και όχι μια προσπάθεια μπουρδουκλώματος πίσω από κάποιες λέξεις...