Και περιμένει την απίθανον ηώ

 

Ρε παιδιά,

είναι η κατάθλιψή μου που φταίει

ή

έχει χαθεί παντελώς η ποιότητά γύρω μας

και μου φαίνονται όλα σκατά μαύρα;

Η αξιοπρέπεια,

Η δημιουργία,

Ο σεβασμός σε ό,τι κάνει ο καθένας μας,

Ο σεβασμός στο χρόνο και την ποιότητά του.

Πού χαθήκαν όλ' αυτά;

Η σημερινή κατάσταση νομίζω είναι 

χωρίς χρώμα, 

χωρίς γεύση, 

χωρίς αίσθηση.

Αναίσθητη.

Σχεδόν ημιθανής.

Και η ψυχή μου στην απ' έξω.

Άραγε, υπάρχει ανάσταση, φως και ηώ;

Μουσική/Πιάνο: Στέφανος Κορκολής

Ποίηση: Κ. Π. Καβάφης

Ερμηνεία: Σοφία Μανουσάκη

Είν’ η ψυχή μου εν τω μέσω της νυκτός

συγκεχυμένη και παράλυτος. Εκτός,

εκτός αυτής γίνεται η ζωή της.

Και περιμένει την απίθανον ηώ.

Και περιμένω, φθείρομαι, και ανιώ

κ’ εγώ εντός της ή μαζί της.