Προσδιορισμοί, Προορισμοί και Περιορισμοί

 

Με αφορμή τη σημερινή πανσέληνο, 

που τόσο λατρεύουμε,

που απολαμβάνουμε να αντικρύζουμε,

που τόσο πολύ έχουμε συμβολοποιήσει

και τραγουδήσει...

Ήθελα απλά να υπενθυμίσω, ότι όλα αυτά,

είναι απλώς η μια πλευρά του φεγγαριού,

αυτής που μας "προβάλλεται" από το σύστημα, 

εν προκειμένω το πλανητικό μας σύστημα...

ή σε πολλούς γνωστό ως "star system"...

Θα ήθελα όμως να μην ξεχνάμε και την άλλη πλευρά,

τη "σκοτεινή" τη λεγόμενη, αυτή που λίγοι αναλογίζονται,

ακόμα πιο λίγοι έχουν ψάξει

και ελάχιστοι -αστροναύτες μόνο-

έχουν πραγματικά αντικρύσει.

Αυτός ο δυισμός, 

οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος,

τα δυο πρόσωπα του φεγγαριού,

υπάρχει γενικά γύρω μας.

Παραθέτω έναν διάλογο -ίσως υποθετικό, ίσως αληθινό-

μεταξύ του Μίκη Θεοδωράκη και Μάνου Χατζιδάκι,

όπως τον βρήκα από το Νότη Μαυρουδή, πηγή από εδώ, 

που αποτυπώνει νομίζω αυτόν τον δυισμό:

"-Το ξέρεις βέβαια Μάνο ότι είμαστε οι δύο σπουδαιότεροι Έλληνες συνθέτες; 

-Ναι βέβαια, αλλά ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτά. Θέλει να βαράει παλαμάκια και να χορεύει ζεϊμπέκικα. 

-Εγώ πάντως Μάνο, θα ηγηθώ, θα βγω σε λεωφόρους και στάδια και πλατείες και θα γίνω σύμβολο. Έχω το λαό μαζί μου. 

-Εγώ δεν έχω τον λαό μαζί μου Μίκη. Αλλά δε με αφορά. Με αφορά η μουσική, ο έρωτας, η ελευθερία και η ευαισθησία. Ό,τι δηλαδή περιφρονεί αυτός ο τόπος. 

-Μάνο, θα πεθάνεις πρώτος φοβάμαι. 

-Ναι Μίκη. Αλλά ίσως ζήσω περισσότερο."

Αυτός ο δυισμός αναφέρεται ουσιαστικά,

-σε αυτούς που ενδιαφέρονται στη ζωή τους πρωτίστως για τους προσ-διορισμούς 

που θα κατακτήσουν,

(επιθετικούς προσδιορισμούς πχ "ο μποντυμπιλντεράς", "ο γυμνασμένος", "ο μάγκας", "ο μάτσο", ο έτσι, ο αλλιώς, ο σουπερ ουάου κλπ, κολακευτικούς προσδιορισμούς που σχολιάζουνται στο facebook, και βιογραφικούς προσδιορισμούς που απαιτούνται πλέον σήμερα για τους κάθε μορφής διορισμούς...)

-και σε αυτούς που ενδιαφέρονται στη ζωή τους πρωτίστως για τους προ-ορισμούς

που θα κυνηγήσουν,

(τους προ-ορισμούς που θα εννοήσουν, που θα κατασκευάσουν, που θα αξιωθούν, με γνώμονα να έρθουν σε επαφή με τους πρωταρχικούς και αρχέγονους του σύμπαντος ορισμούς...)

Αναλογιστείτε κάτι ακόμα: 

η φωτεινή πλευρά του Φεγγαριού κοιτά μόνο προς τη Γη

και τα ανθρώπινα,

ενώ η σκοτεινή πλευρά έχει στραμμένα τα μάτια της στο σκοτεινό Σύμπαν

και τα μυστικά του.

Να σημειωθεί τέλος, 

ότι η σκοτεινή πλευρά είναι εκείνη με τα περισσότερα τραύματα πάνω της,

επειδή ακριβώς εκτείθεται στο άγνωστο

και μας προστατεύει σαν ασπίδα από τους βίαιους μετεωρίτες,

εν αντιθέσει με την εσωτερική φωτεινή πλευρά

που φαίνεται εξασφαλισμένη κατά κάποιον τρόπο

και αδιάφορη για το τί γίνεται στην πλάτη της.

Νέα ευρήματα και θεωρίες των αστρονόμων πλέον, μιλούν και για διαφορετική ποιοτική σύσταση των δυο όψεων του Φεγγαριού... Λεπτομέρειες εδώ. 

Τέλος, παραθέτω την πρώτη αστροφωτογραφία που τραβήξαμε με αφορμή σεμινάρια Αστροπαρατήρησης από τη φιλική ομάδα του House of Science, εδώ στη Λεμεσό και φυσικά δεν έχει άλλον πρωταγωνιστή από το Φεγγάρι της Λεμεσού:

Κλείνοντας να καταθέσω, τους περι-ορισμούς των ανωτέρω προσεγγίσεων αυτών των απόψεων, της διττής ερμηνείας των φαινομένων και τις διαφορετικές οπτικές των εικόνων που μπορεί να εγείρουν ενστάσεις. 

Όλα δεκτά. 

Εξάλλου, όλα ανεκτά, σε έναν πλανήτη

που δε ρωτά και έτσι

δεν αγανακτά...