Ουκ ενι ιατρικής ειδέναι, όστις μη οίδεν ο τι εστίν άνθρωπος


Η ζωή μου έχει βασιστεί (ασυναίσθητα, και αυτό είναι σίγουρο) στην παρακάτω άποψη του παππού Ιπποκράτη, η οποία ερμηνεύει γιατί Ιατρική μαζί με Κοινωνική Ανθρωπολογία και Ιστορία... διότι στο επίκεντρο της αναζήτησης όλων αυτών ήταν, είναι, και θα παραμένει, φυσικά ο Άνθρωπος.


"είναι αδύνατον να ξέρει την Ιατρική αυτός που δεν ξέρει ακριβώς τι είναι ο Άνθρωπος"

Και δεν μένει μόνο ο παππούς Ιπποκράτης στο θέμα του "να γνωρίζει κανείς", αλλά έχει πάει ακόμα πιο βαθιά, ως συνέχεια του προηγούμενου και έχει πει:

"ην γαρ παρή φιλανθρωπίη, πάρεστι και φιλοτεχνίη", 

δηλαδή,

"Γιατί εκεί που υπάρχει αγάπη για τον Άνθρωπο, υπάρχει Αγάπη και για την επιστήμη"




Η ζωή μου έχει επίσης βασιστεί στον ορισμό της λέξης Άνθρωπος και στην έλλογη υπόστασή τηςως ένα βήμα ακόμα πιο βαθύ, όπως εξάλλου πολύ εύστοχα έχει καταθέσει ο Πλάτων



"Άνθρωπος αυτός που αναλογίζεται και κρίνει όσα έχει δει"


Συνδυάστε τώρα τα παραπάνω και θα διαπιστώσετε ότι δεν γίνεται να ξέρει την ιατρικήν κάποιος ο οποίος δεν ξέρει τον άνθρωπο και μάλιστα κάποιος ο οποίος δεν αγαπά τον Άνθρωπο και δεν ξέρει να κρίνει όλα όσα βλέπει τριγύρω του...


Άρα, συνολικά...
Καταλαβαίνεις την Επιστήμη σου μόνο όταν την Αγαπάς.
Και Αγαπάς την Επιστήμη σου μόνο όταν Αγαπάς τον Άνθρωπο.
Και Αγαπάς τον Άνθρωπο μόνο όταν θέλεις να τον Καταλάβεις πραγματικά...