Δεν μπορώ με αυτά που διαβάζω και με τη βλακεία του κόσμου και με τα δυο μέτρα και δυο σταθμά που κρατά κανείς για να κρίνει κάθε είδηση...
Διαβάζω αυτήν εδώ την είδηση για τον Λιονέλ Μέσι και μας φαίνεται κάτι φυσιολογικό.
Αμέσως ψάχνω στο διαδίκτυο -και ήμουν σίγουρος ότι θα βρω κάτι τέτοιο- για τον χαρακτηρισμό της χειρουργικής ακρίβειας του κυρίου Μέσι (άσχετα αν δεν παίζει το βίντεο για να δούμε πραγματικά για τι ακρίβεια μιλάμε).
Και αναπόφευκτα αντιπαραβάλω, το χρήμα που παίρνει ένας χειρουργός για να έχει και αυτός χειρουργική ακρίβεια...
Σήμερα, άκουσα τους συγγενείς ασθενούς που ήταν στο χειρουργείο να αναφωνούν στον θεράποντα Δ/ντή Χειρουργό: "γεια στα χέρια σου γιατρέ μου"!
Ξέρετε, αν αφενός λέμε στον Μέσι λέμε "γεια στα πόδια σου" και δεν μας πολυπειράζει που παίρνει εκατομμύρια και αφετέρου στον Δ/ντή Χειρουργικής λέμε "γεια στα χέρια σου" αλλά μας τρελένει στο άκουσμα ότι τα παίρνει για να χειρουργήσει, πρέπει να μην μας ξεφεύγει το κοινό τους στοιχείο: "η χειρουργική ακρίβεια" αυτών των αθλημάτων, και δεν εννοώ την "ακρίβεια" εδώ ως αποφυγή του λάθους, αλλά "ακρίβεια" ως επιβολή του κόστους...
Α! και μια ακόμα βασική διαφορά: ο κύριος Μέσι είναι μόλις 30 ετών σήμερα, ενώ ο Δ/ντής Χειρουργικής κοντεύει τα 60... και όταν και εκείνος ήταν κάποτε 30 ετών, τον γαμοσταυρίζανε από το πρωί ως το βράδυ οι τότε διευθυντάδες του χειρουργοί για να του μάθουν τη δουλειά και εκείνος ο κακομοίρης το βούλωνε, και έκανε υπομονή μέχρι να γίνει κάποτε και εκείνος διευθυντής στη θέση του διευθυντή του...
Εξάλλου, ο σοφός λαός μας, ξέρετε τι λέει: όποιος δεν έχει μυαλό, έχει πόδια...
Θα μου πείτε τώρα, ότι αυτά που γράφω ακούγοναι σαν να θέλω να δικαιολογήσω ότι οι ιατροί και δη οι χειρουργοί καλώς τα παίρνουν...
Όχι, βέβαια. Θέλω να πω, ότι ο κόσμος ήταν, είναι και θα παραμένει μια ζωή αποχαυνωμένος, χωρίς κρίση... και πνιγμένος σε Αιώνιο (και όχι μόνο Ιόνιο...) Πέλαγος!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου