Πάω, μετά από μια κουραστική εφημερία 24 ωρών, να αγοράσω έναν απλό χάρακα από ένα μαγαζί, από όπου είχα πριν λίγους μήνες αγοράσει τον ίδιο χάρακα 0,35 ευρώ. Είχα μαζί μου μόνο 0,60 ευρώ. Ήμουν σίγουρος ότι θα φτάσει, άσε που έλεγα από μέσα μου ότι θα μου τον δώσει τσάμπα, μιας και υπάρχει ήδη μια γνωριμία με τον συγκεκριμένο κύριο.
-"Πόσο κάνει;" ρωτάω.
-"1 ευρώ!" μου λέει.
-"1 ευρωωω;!", αναφωνώ. Δεν έχω μαζί μου, κάτσε να πάω να φέρω τα υπόλοιπα.
-"Μα δεν πειράζει τώρα, φέρε αυτά που έχεις", μου λέει με ένα ύφος λες και μου κάνει χάρη κιόλας...
-"Δεν υπάρχει πρόβλημα, γυρίζω αμέσως".
Μόλις γύρισα με το 1 ευρώ ανά χείρας, μου δίνει έναν άλλον χάρακα τελικά, ο οποίος ήταν πιο καλός από τον πρώτο που μου είχε βγάλει, αυτόν που λίγους μήνες πριν είχα αγοράσει 0,35 ευρώ. Μάλλον, αυτός ο νέος χάρακας που τελικά μου πούλησε, έκανε πράγματι 1 ευρώ και ο πρώτος έκανε μάλλον 0,35 ευρώ...
-"Καλά, άλλος χάρακας είναι αυτός που μου δίνεις τώρα. Πόσο κάνει τούτος;" ρωτάω.
-"Βρε, πάρε αυτόν, είναι καλύτερος. Το ίδιοι κοστίζει και αυτός, 1 ευρώ" μου απαντά ψυχρά, πάλι σαν να μου κάνει -δεύτερη- χάρη που μου δίνει τόσο καλό πράμα κοψοχρονιάς...!
Αλήθεια, κατάλαβε άραγε ο συγκεκριμένος κύριος τι παίχτηκε;
Κάθισα και αναλογίστηκα, ότι από έναν απλό χάρακα που μου τον είχε πουλήσει πριν λίγους μήνες 0,35 ευρώ, ζητούσε τώρα έτσι απλά 1 ευρώ, θεωρώντας ότι εγώ δεν θα πω τίποτα και δεν θα μου φανεί σημαντικό το ποσό. Όταν όμως σκέφτηκα ότι αυτός ο συγκεκριμένος τύπος από το τίποτα και μέσα σε μια στιγμή θα έβγαζε 1 ευρώ, σε αντιδιαστολή με εμένα που έτρεχα τις προηγούμενες 24 ώρες και έβγαλα 50 ευρώ, άυπνος, με τα πόδια να πονάνε και ένα κεφάλι καζάνι, έτοιμο για να βράσεις τσίπουρο (!), τότε συνειδητοποίησα, ότι αυτή η χώρα έχει πολλά ακόμα εμπόδια να περάσει για να προοδεύσει...
Διότι, δεν είναι αν ο Βαρουφάκης ή ο Τσίπρας λένε την αλήθεια, υπαναχωρούν ή υποχωρούν σε σχέση με τις προγραμματικές τους δηλώσεις, όπως πολλοί τους κατηγορούν, αλλά είναι ότι όλοι μιλάνε και κρίνουν με απίστευτη άνεση μια κυβέρνηση 20 ημερών, όταν την ίδια στιγμή κανείς από αυτούς τους επικριτές δεν μιλάει για τις κυβερνήσεις των προηγούμενων 40 ετών, που διέβρωσαν κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και αντικατέστησαν την αλήθεια με αισχρά ψέμματα.
Αγαπητοί μου, δεν επαφίενται όλα σε μια κυβέρνηση (αριστερή, κέντρου, δεξιά ή εθνικής ομοφωνίας). Η αλλαγή, θα έρθει από εμάς τους ίδιους, όταν αφήσουμε στην άκρη την κριτική και αρχίσουμε να κάνουμε τη δική μας αυτοκριτική... Για να γίνει κάτι τέτοιο όμως, χρειάζονται ακόμα πολλά να γίνουν, έξω από τα eurogroup και τις πολιτικές ατζέντες. Χρειάζονται πολλά να γίνουν πρώτα από όλα μέσα μας. Όσο αυτό δεν γίνεται θα λειτουργεί ανασταλτικά σε οποιαδήποτε θετική κίνηση της οποιασδήποτε κυβέρνησης που προσπαθεί να ενταχθεί σε οποιοδήποτε ευρωπαϊκό πλαίσιο...
Εκείνο το "γίνε εσύ η αλλαγή που θες να δεις στον κόσμο" πόσο μακρινό μοιάζει άραγε...;
Ίσως, τόσο, όσο 50 χάρακες στη σειρά που ισοδυναμούν με μια ιατρική εφημερία... Εξάλλου, χάρακας και διαβήτης από το σχολείο μαθαίναμε ότι στέκονται δίπλα δίπλα...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου