Το φως αιμορραγεί...



Σήμερα, ο ήλιος ο ηλιάτορας στέλνει την δική του καλημέρα... Ορθώνεται εμπρός μου, όπως ο Ιησούς κάποτε στους μαθητές του (το οποίο εορτάζει η εκκλησία σήμερα ως την Μεταμόρφωση του Σωτήρος), και δείχνει τις κηλίδες του φωτός του... Δεν είναι απλές κηλίδες αυτές, είναι κηλίδες αίματος, από την προαιώνια μάχης επιβίωσης ενάντια στο συμπάντιο σκότος...




"Νυχτερινό"
Στίχοι: Δημήτρης Παπαχαραλάμπους
Μουσική: Σωκράτης Μάλαμας
Πρώτη εκτέλεση: Σωκράτης Μάλαμας




Την πέτρα ρώτησα να πει τι ξέρει και αντέχει
κι εκείνη μου 'πε: τη σιωπή για μυστικό της έχει
τ' αστέρι ρώτησα μετά, τι έχει μάθει ως τώρα...
Τα χίλια χρόνια, μ' απαντά, περνάνε σε μιαν ώρα

Και πάνω ο ήλιος μια πηγή, μια κόκκινη κηλίδα,
λάβα το φως αιμορραγεί να κάψει ό,τι είδα.

Το χώμα ρώτησα ξανά, παλιά αν ήταν σώμα
και μου 'πε: τα ψηλά βουνά κι αυτά θα γίνουν χώμα.
Κι ύστερα εσένανε ρωτώ το νόημα του κόσμου
και λες: το χέρι σου κρατώ κι εσύ είσαι δικός μου

Και πάνω ο ήλιος μια πηγή, μια χρυσαφένια βρύση,
νερό το φως του να πνιγεί όποιος θέλει να ζήσει.