You don't have to be extraordinary, just forgiving!


Ιατρός σε παιδικό αγώνα ποδοσφαίρου. Έτσι νόμιζαν οι διοργανωτές, αλλά εγώ κυρίως παρευρισκόμουν σαν ανθρωπολόγος.

Πόσο καθοριστική φάση της ζωής μας η παιδική ηλικία; Τότε ρίχνουμε τα πνευματικά μπετά για το οικοδόμημα που μετέπειτα θα αναγνωριστεί -ή όχι- κοινωνικά.

Έβλεπα παιδάκια, του γυμνασίου, να τσακώνονται, να λοξοκοιτάζονται, να τσαμπουκαλεύονται. Έβλεπα προπονητές -εκγυμναστές και διαπαιδαγωγοί σου λέει μετά- να τσαντίζονται, να βρίζουν τους παίκτες τους -βλάκα, μαλακισμένο, άχρηστε-, να βρίζουν και να απειλούν μπροστά στα μάτια των παιχτών τους τον διαιτητή και τον επόπτη γραμμών. Έβλεπα γονείς στην εξέδρα να βρίζουν τον διαιτητή, να βρίζονται μεταξύ τους, να είναι έτοιμοι να πιαστούν στα χέρια...

Και αναρωτιέμαι: τι παιδικός αγώνας; Αυτός ήταν ένας κανονικός αγώνας ενηλίκων-ανεγκέφαλων-φανατισμένων και διόλου παθιασμένων παιχτών, διοργανωτών ή φιλάθλων. Αυτό που έβλεπα μπροστά μου ήταν ένα κανονικό αντιαισθητικό ματς γκρούβαλων-τσεκουριών που το μόνο που κάνουν είναι επίδειξη του τσαμπουκά τους, δηλαδή της ιεραρχικής τους ισχύος. Αν τα παιδάκια μαθαίνουν από τόσο μικρά να συμπεριφέρονται με πανομοιότυπο τρόπο όπως οι μεγάλοι, σε πάρα πολλούς τομείς, όχι μόνο στην άθληση, τότε δεν έχει μεγάλη απόκλιση από την αλήθεια η θεωρία της κοινωνικής κατασκευής του φύλου (ανοίξτε το αρχείο "Κοινωνική κατασκευή του ανδρισμού") που πρεσβεύει η Κοινωνική Ανθρωπολογία.

Άντρες και γυναίκες, φύλο και κοινωνική συμπεριφορά, ιεράρχιση, εξουσία, επίδειξη δύναμης... Τόσες μαλακισμένες κατηγοριοποιήσεις, όταν δίπλα μας κόσμος πεινά και δεν έχει ούτε τα βασικά. Τα δεδομένα για εμάς είναι τα ζητούμενα για άλλους. Και εμείς είμαστε και θα παραμείνουμε τόσο άκαμπτοι πνεματικά όσο και τα τσιμεντομπετά που θεμελιώνουν το σπίτι όπου ζούμε, εν αντιθέσει με αχυρένια καλύ-βια όπου κρύβονται κάποιοι άλλοι από του καιρού το πέρασμα...

Ψάχνοντας να βρω γυναίκες να παίζουν ποδόσφαιρο, βρήκα την καλύτερη ίσως εικόνα που θα μπορούσαν να αντικρύσουν τα μάτια μου: η εικόνα αυτή ξεδιπλώνεται μεταξύ 2:28' και 2:55' του παρακάτω βίντεο, αλλά φυσικά αξίζει να το απολαύσετε όλο.



"Living Darfur"
Mattafix