Είναι τρομακτική η ρηχότητα μέσα στην οποία επιπλέουν πολλοί άνθρωποι τριγύρω μας, ειδικότερα οι νέες γενιές.
Είναι εκφοβιστικός ο απανταχού εκμαυλισμός των αισθήσεών μας.
Είναι αφοπλιστική η χαλαρότητα της υπέρβασης των ορίων του σεβασμού και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Είναι απάνθρωπη η αποδοχή της 'μη ζωής' ως την τρέχουσα 'αξία' της σημερινής ζωής...
Είναι αναπηρία η μη Γνώση της Ιστορίας του Ανθρώπου.
Είναι αναπηρία η μη Γεύση της Ιστορίας του Κόσμου.
Είναι αναπηρία η μη Γαλούχηση των παιδιών μας με τα μεγάλα Φιλοσοφικά Διαχρονικά Ερωτήματα.
Δεν λέω ότι χάθηκαν όλα.
Λέω όμως ότι μάλλον θα χαθούν αν δεν βγούμε από τον λήθαγο της Βιοπολιτικής στην οποία έχουμε περιέλθει εκόντες-άκοντες...
Ανθρωπόκαινο, λέγεται η νέα εποχή που έχουμε πλέον και επίσημα μπει.
Με μια μόνο ορθο-γραφική επισήμανση:
Ανθρωπό-κενο παρακαλώ, είναι το ορθόν, όχι Ανθρωπό-καινο...
Το καινούργιο (-καινο) πρέπει να κομίζει ένα περιεχόμενο στη ζωή μας.
Η νέα εποχή, αφαιρεί από τη ζωή μας περιεχόμενο, δημιουργώντας έτσι το κενό...
Προερχόμαστε από το κενό και ως φαίνεται ξαναγυρίζουμε σε αυτό μέσα από αυτοκαταστροφικές συνοπτικές διαδικασίες. Όμως, αξίζει να κρατήσουμε αυτή τη σπάνια ευκαιρία για να διαδώσουμε την ομορφιά της γέννας και της ζώης, και όχι να τη χαραμίσουμε σε μια απερίσκεπτη επιπόλαιη αυτοκαταστροφική αυτοβαυκαλιστική εμμονή κυριαρχίας...
